Świdwin
Z Wikipedii
Współrzędne: 53°46' N 015°47' E
| Świdwin | |||
|
|||
| Województwo | zachodniopomorskie | ||
| Powiat | świdwiński | ||
| Gmina - rodzaj |
Świdwin miejska |
||
| Prawa miejskie | 1296 | ||
| Burmistrz | Jan Owsiak | ||
| Powierzchnia | 22,51 km² | ||
| Położenie | 53° 46' N 15° 47' E |
||
| Liczba mieszkańców (2004) - liczba ludności - gęstość |
17 832 703,3 os./km² |
||
| Strefa numeracyjna (do 2005) |
94 | ||
| Kod pocztowy | 78-300 do 78-301 | ||
| Tablice rejestracyjne | ZSD | ||
| TERC10 (TERYT) |
4324416011 | ||
| Miasta partnerskie | Prenzlau (Niemcy) | ||
|
Urząd miejski3
pl. Konstytucji 3-go Maja 178-300 Świdwin tel. 94 365-20-11; faks 94 365-22-83 (e-mail) |
|||
| Strona internetowa miasta | |||
Świdwin (niem. Schivelbein) - to miasto i gmina w województwie zachodniopomorskim, siedziba powiatu świdwińskiego, na Wysoczyźnie Łobezkiej nad Regą. Sąsiaduje z gminą Brzeżno.
Według danych z 30 czerwca 20042, miasto miało 17 832 mieszkańców.
Spis treści |
[edytuj] Struktura powierzchni
Według danych z roku 20026, Świdwin ma obszar 22,51 km², w tym:
- użytki rolne: 41%
- użytki leśne: 4%
Miasto stanowi 2,06% powierzchni powiatu.
[edytuj] Demografia
Dane z 30 czerwca 20042:
| Opis | Ogółem | Kobiety | Mężczyźni | |||
|---|---|---|---|---|---|---|
| jednostka | osób | % | osób | % | osób | % |
| populacja | 15 832 | 100 | 8243 | 52,1 | 7589 | 47,9 |
| gęstość zaludnienia (mieszk./km²) |
703,3 | 366,2 | 337,1 | |||
Według danych z roku 20026, średni dochód na mieszkańca wynosił 1297,85 zł.
[edytuj] Historia
W XII wieku gród pomorski na szlaku handlowym z Kołobrzegu do Wielkopolski. W XIII wieku przekazany przez księcia Barnima I w posiadanie zakonowi norbertanów z Trzebiatowa. Później odsprzedany przez premonstratensów margrabiom brandenburskim i włączony do Nowej Marchii jako lenno książąt meklemburskich. Pierwsza wzmianka o mieście pochodzi z roku 1280, najstarsza pieczęć datowana na 1296. Od 1319 Świdwin był miastem prywatnym rodu Wedlów, którzy w latach 1384-1455 odstąpili miasto i zamek zakonowi krzyżackiemu. W 1351 miasto nawiedziła zaraza. 15 lipca 1469 na tle niepokojów między Branderburgią a Pomorzem miała miejsce słynna bitwa o krowę pomiędzy mieszkańcami Świdwina a mieszczanami Białogardu. Tocząca się pod koniec XV wieku wojna przyniosła zniszczenia, z których jednak miasto szybko się podniosło. W 1477 w Świdwinie został wybudowany klasztor Zakonu Kartuzów (sekularyzowany w roku 1539). Rozwijało się warzelnictwo piwa - w roku 1535 jest jednym z najlepszych w całej Nowej Marchii. Od roku 1538 zaznaczyły się wpływy protestantyzmu. W latach 1540-1808 w mieście przebywają joannici, którzy organizują na zamku siedzibę komandorii. Rok 1550 przyniósł zarazę, na którą zmarła 1/3 mieszkańców, w latach 1619 i 1689 miały miejsce pożary miasta, a w 1621 panowały niezwykle niskie temperatury; w XVII wieku przez Świdwin przetaczyły się silne wichury. Dodatkowe spustoszenia przyniosła wojna trzydziestoletnia. Wszystko to miało wpływ na kiepski stan miasta. Dopiero w połowie XVIII wieku liczba mieszkańców przekroczyła 1000, aby już w roku 1785 przekroczyć 2000. W mieście zaznacza się rozwój sukiennictwa i handlu. Przed II wojną światową miasto nosi nazwę Schivelbein.
Po wojnie miasto zasiedliła ludność z dawnych kresów wschodnich. Miasto swój rozwój w dużym stopniu zawdzięcza istniejącej tu lotniczej jednostce wojskowej.
[edytuj] Zabytki
- zamek z XIV wieku,
- gotycki kościół z XIV wieku,
- pozostałości murów miejskich,
- domy z XVIII i XIX wieku,
- brama kamienna z XIV wieku.
- cmentarz żydowski z XIX wieku
[edytuj] Teraźniejszość
Wielki ośrodek przemysłu spożywczego, drzewnego, maszynowego, przetwórstwa tworzyw sztucznych i dziewiarskiego.
W zamku, będącym obecnie ośrodkiem kultury, co roku odbywa się Konkurs Poetycki im. Jana Śpiewaka.
Duże znaczenie turystyczne ma Park Wodny "Relax" w centrum Świdwina oraz Jezioro Bukowiec (niestety bardzo zaniedbane po przejęciu przez miejscowego przedsiębiorcę) położone w granicach miasta.
