Łucja z Lammermoor
Z Wikipedii
| Rodzaje oper | |
|---|---|
| singspiel | opera buffa (opera komiczna) | opera seria (opera poważna) | dramma giocoso | grand opera | kantata dramatyczna | |
| Rodzaje głosów | |
| basso profondo | bas | baryton | tenor | kontratenor | kastrat | kontralt | alt | mezzosopran | sopran | sopran liryczny | sopran dramatyczny | sopran koloraturowy | dyszkant | |
| Pozostałe pojęcia związane z operą | |
| akt | aria | libretto | partytura | prapremiera | premiera | primadonna | |
Łucja z Lammermooru (Lucia di Lammermoor) – opera seria w 2 aktach. Libretto napisał Salvatore Cammarano, a muzykę skomponował Gaetano Donizetti
[edytuj] Osoby
- Łucja Ashton - sopran
- lord Henryk Ashton - baryton
- sir Edgar Ravenswood - tenor
- lord Artur Bucklawa - tenor
- kapelan Rajmund - bas
[edytuj] Treść
Uwaga: W dalszej części artykułu znajdują się szczegóły fabuły lub zakończenia utworu.
Łucja i Edgar, szkoccy kochankowie, pomimo waśni między ich rodami, zaręczają się. Jednak brat Łucji, lord Henryk Ashton podstępnie doprowadza do ślubu siostry z lordem Arturem Bucklawą. Edgar przekonany o zdradzie Łucji, nie chce jej znać. Zrozpaczona dziewczyna wpada w obłęd, zabija Artura i popełnia samobójstwo. Kiedy Edgar dowiaduje się o tragedii, rani się śmiertelnie sztyletem.
[edytuj] Historia utworu
- Premiera: Neapol Teatro San Carlo, 26 września 1835
- Premiera polska: Lwów Teatr Miejski, 29 grudnia 1838 ( w języku niemieckim)
Sławne arie i melodie:
- Duet miłosny Verranno a te sull’aure i miei sospiri ardenti
- Scena obłędu
