Jacme Ièr d'Aragon
Un article de Wikipèdia, l'enciclopèdia liura.
Jacme Ièr dich lo Conquerent (catalan : Jaume I el conqueridor castelhan : Jaime I el conquistador), nascut lo 2 de febrièr de 1208 a Montpelhièr, mòrt lo 27 de julhet de 1276 a Valéncia, rei d'Aragon, comte de Barcelona e sénher de Montpelhièr a partir de 1213, rei de reiaume de Majorca a partir de 1229 e de Valéncia a partir de 1232.
[Modificar] Antecedents e descendents
Filh e successor de Pere I lo Catolic (1213) al tròn de la corona d'Aragon. Paire de Pere lo Grand e Jaume II de Malhòrca.
Èra filh de Pere lo Catolic (comte-rei d'Aragon) e de Maria de Montpelhièr. Ditz la legenda que son paire era fòrça atirat per las femnas e pasmens rebutava sa femna. Enganat per aquesta, e d'autras personas, pensèt d'anar al lièch amb una de sas amigas, que èra en realitat sa quita molher. Aital se ditz que foguèt concebut lo futur Rei Jaume I. Jaume Ier, dich lo conqueridor, es l'autor de El llibre dels feyts.
| Precedit de Pèire II lo Catolic |
 Sobeiran de la Corona d'Aragon |
Seguit per Pèire III lo Grand |
| Abû I-Alâ Idrîs al-Ma’mûn |
rei de Majorca | Jacme II |
| Nuno Sanche | comte de Rosselhon e de Cerdanha |
Jacme II |
| Maria de Montpelhièr |
 sénher de Montpelhièr |
Jacme II |
