Venere (mitoloġija)
Minn Wikipedija, l-enċiklopedija ħielsa.
Venere (Latin Venus) li hija figura tal-mitoloġija Rumana, kien fl-oriġini tagħha, l-ispirtu u d-divinità tal-ġonna.
Venere kienet ta' oriġini Italika, u ma kienetx tifforma parti mill-panteon Ruman. Qabel kull influwenza Griega, Venere kienet iktar relatata ma' l-agrikoltura; infatti kienet il-protettriċi tar-raba', għelieqi, ENGLISH tagħhom. B'hekk wieħed jista' jgħid li Venere tappartjeni mad-divinità tan-natura fjurita u tar-rebbiegħa, tipika tal-popolazzjonijiet Italiċi antiki.
Il-kult tagħha beda f'Ardea u Lavinium, f'Latium. Fit-18 t'Awissu, 293 q.K, ġie inawgurat l-eqdem tempju ddedikat lilha. It-18 t'Awissu kienet ġurnata fejn kien isir festival magħruf bħala Vinalia Rustica. Fl-1 t'April, kienet issir ċelebrazzjoni oħra, il-Veneralja, ad unur Venus Verticordia; it-tempju tagħha inbena fil-114 q.K. Wara t-telfa ġarrbu r-Rumani fil-Battalja tal-Lag Trasimene fil-215 q.K., inbena tempju fuq il-Kapitol iddedikat lil Venere Erycina. Fit-23 t'April ta' dik is-sena ġie inawgurat it-tempju, u festival magħruf bħala Vinalia Priora beda jinżamm biex tiġi kkomemorata din l-okkażjoni.
Wara l-Battalja ta' Farsalo (48 q.K.), Ġulju Ċesare ikkonsagra tempju lil Venere Genitrice (Genetrix).
Fir-reliġjon Rumana, Venere ma kellha l-ebda legami ma' miti ta' fertilità u spiċċat ukoll biex sostitwiet anki divinità lokali, fosthom Murcia, Cloacina u Libitina.
Wara l-assoċjazjoni ta' Venere ma' Marte, diversi Veneri oħrajn, fosthom il-Venere Felix, il-Venere Victrix, u l-Venere Salacia.
Identifikata ma' l-allat Afrodite fil-mitoloġija Griega, liema identifikazzjoni tidher li oriġinat fi Sqallija nord-orjentali, f'Erice, fejn ir-Rumani kienu jivveneraw lil Venere Ericina. Venere hija wkoll assoċjata ma' Turan, alla Etruskana.
Werrej |
[editja] Venere f'mitoloġiji oħra
Minbarra Turan u Afrodite, jeżistu figuri oħra li possibilment jistgħu jitqabbli ma' Venere. Dwn huma:
- Tlahuizcalpantecuhtli fil-mitoloġija Azteka
- Kukulcan fil-mitoloġija Maja
- Frigg u Freya fil-mitoloġija Nordika
- Ushas fir-reliġjon Vedic. Etimoloġikament, Venere hija relatata mas-Sanskrit vanas- "sbuħija; xewqat", epitetu ta' Ushas, li jissuġġerixxi xi tip ta' legami Proto-Indo-Ewropew.
[editja] Venere fl-arti
Venere kienet suġġett popolari fil-pitturi u l-iskultura skultura fir-Rinaxximent fl-Ewropa. Il-figura tagħha, meħuda bħala mudell ideali ta' sbuħija, kienet is-suġġett prinċipali ta' numru kbir ta' opri ta' arti. Bħala figura "klassika", in-nudità kienet meqjusa bħala l-istat naturali tagħha, u għalhekk kien soċjalment aċċettabli li Venere tiġi rappreżentata mingħajr ħwejjeġ. Ċertu grad ta' sbuħija erotika kien ukoll ġustifikat, u għalhekk Venere kienet tappella ħafna lill-artisti u l-patruni tagħhom. Maż-żmien, "venere" bdiet tirreferi għar-rappreżentazzjoni artistika ta' mara għarwiena, anki meta ma kien hemm l-ebda indikazzjoni li s-suġġett kienet l-alla Venere.
[editja] Pittura
- Allegorija tat-trijonf ta' Venere ta' Bronzino (1540-1545 ċirka).
- It-twelid ta' Venere ta' Sandro Botticelli.
- Marte che spoglia Venere con amorino e cane ta' Paolo Veronese.
- Marte u Venere sorpiżi minn Vulkan ta' François Boucher (1754)
- Venere u Amore spijati minn satir ta' Correggio (1528 ċirka).
- Venere e amorini di Salvador Dalí (1925).
- Venere u Kupidu ta' Diego Velazquez.
- Venere u Marte ta' Sandro Botticelli.
- Venere u Ġove ta' Paolo Veronese.
[editja] Skultura
Venere ta' Milo
 |
|
