Lingua Neapolitana
E Vicipaedia
Lingua Neapolitana (Neapolitane: Nnapulitano) est qua loquuntur Neapoli, in urbe ad sinum orae occidentalis Italiae meridionalis sita. Quamquam lingua saepe dicitur esse dialectus linguae Italicae, tamen est lingua segreganda. Rex Hispaniae Carolus III, imperatore Neapolis Siculaeque facto, saeculo 18 edictum edidit ut Neapolitana lingua propria agnoscatur. Habet proprium lexicon, grammatica, historiamque dissimiles Italicae. Etiam habet ipsius dialectos, quae dicuntur in Abrutio, in Apulia, in Calabria, in Lucano, inque Molensi.
Index |
[recensere] Loci
Haec lingua tantum dicitur et Neapoli et in agris circumiectis.
[recensere] Origo
Lingua Neapolitana derivatur ab lingua Latina vulgata et Graeca antiqua et Osca. Forma recens, in plurimis dialectis, bene potest intellegier ab Italianis et a locutoribus alterarum dialectorum Neapolitanae.
[recensere] Confer
- "Pater noster" in duobus dialectis Neapolitanae, Italice, Latine, Ἐλληνική (prima, a qua omnes aliae conversae sunt)
Neapolitana Neapolis | Neapolitana Calabriae | Italica | Latina | Ἐλληνική |
---|---|---|---|---|
Pate nuoste ca staje ncielo, | Patre nuorru chi sta ntru cielu, | Padre Nostro, che sei nei cieli, | Pater noster, qui es in caelo | Πάτερ ἡμῶν ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς |
santificammo 'o nomme tujo | chi sia santificatu u nume tuoio, | sia santificato il tuo nome. | sanctificetur nomen tuum: | ἁγιασθήτω τὸ ὄνομά σου· |
faje vení 'o regno tujo, | venisse u riegnu tuoio, | Venga il tuo regno, | Adveniat regnum tuum. | ἐλθέτω ἡ βασιλεία σου· |
sempe c' 'a vuluntà toja, | se facisse a vuluntà tuoia, | sia fatta la tua volontà, | Fiat voluntas tua | ὡγενηθήτω τὸ θέλημά σου, |
accussí ncielo e nterra. | sia ntru cielu ca nterra. | come in cielo, così in terra. | sicut in caelo et in terra | ὡς ἐν οὐρανῷ καὶ ἐπὶ τῆς γῆς·· |
Fance avè 'o ppane tutt' 'e juorne | Ranne oje u pane nuorro e tutti i juorni, | Dacci oggi il nostro pane quotidiano, | Panem nostrum quotidianum da nobis hodie. | τὸν ἄρτον ἡμῶν τὸν ἐπιούσιον δὸς ἡμῖν σήμερον· |
lèvece 'e rièbbete | perdunacce i rebita nuorri, | e rimetti a noi i nostri debiti, | Et dimitte nobis debita nostra, | καὶ ἄφες ἡμῖν τὰ ὀφελήματα ἡμῶν, |
comme nuje 'e llevamme all'ate, | cumu nue perdunammu i rebituri nuorri. | come noi li rimettiamo ai nostri debitori. | sicut et nos dimittimus debitoribus nostris. | ὡς καὶ ἡμεῖς ἀφίεμεν τοῖς ὀφειλέταις ἡμῶν· |
nun nce fa spantecà, | Un ce mannare ntra tentazione, | E non ci indurre in tentazione, | Et ne nos inducas in tentationem; | καὶ μὴ εἰσενέγκῃς ἡμᾶς εἰς πειρασμόν, |
e llevace 'o male 'a tuorno. | ma liberacce e ru male. | ma liberaci dal male. | sed libera nos a malo. | ἀλλὰ ῥῦσαι ἡμᾶς ἀπὸ τοῦ πονηροῦ. |
Amen. | Ammèn. | Amen. | Amen. | ἀμήν. |
[recensere] Vide etiam
[recensere] Nexus externi
- Ethnologicus Mundus linguistica classificatio
- Bibliotheca Congressionis iso639 linguarum caudex
- Neapolitanae introductio
- Charta linguarum Italicarum
- Accademia Napulitana
- Neapolitana programma radio in tela
- Nuntii hebdomadales in lingua Neapolitana
- Neapolitanum lexicon on Wiktionary
- Italica-Neapolitana dictionario in tela
- Grammatica magnumque lexicon dialecticae Neapolitanae de Torre del Greco
- Frencica-Neapolitana dictionario in tela
- Neapolitana Wikiprimer
- Neapolitana culturaque (in Italica)