Shmėkk

Uß de Wikipedia för Ripuarisch Shprooche.

En Shmėkk eß enne dönne Stekk medd_enem Jreff am eijn Eng un_ennem Siiel odder enne dönne Shnuur am anndere Eng draan. Di zwäij sin unjefääer ejaal lang. Dä Jreff nemmp mer en de hand, un dann kam_mer med dämm Siiel en_do_Luvv_enne Knall maache, wem_mer en plözzlijje Bewääjung määt — di moßß nuur flökk_jenooch sinn. Dat weed jebruch zom Bäijshpiiel öm Pääd aanzedriive. Kam_mer och Lück met äshräkke, odder bäij Prozeßßjoohne dä Lücksher en Freud maache. De Pänz bruche en Shmikk för iir Dilldöpp aanzedriive. Wemmer net oppaß un triff_ene Minsch domet odder e Diier, do kam_mer di shweer voläzze.

Schmecke jedd_et en jruß un kläijn, en lang un koot, en schweer un läijsh un och in en fiilfälltije Varijannte, di nit unbedingk för de nommaale Forwänndung jemäijndt sinn. Zom Beijshpill frööer för de Follter, met viile Ledder_Schnüür draan, odder met Hooke un Stäijn for et Jäijßßelle oder om wäm de Reßß ze jävve. Et jitt extra jruuße dekke shweere för em Zirrkuß odder op de Shtrooße zom Show_Maache un förr_et Wärreffe. Mannsch Schmėk wälle de Lück als_e Shippzeush bäij_em Knuutsche un esu_jät hann. Natüürlich wed e_jannz Däijl Shmikke för Diiere ze Dirrijiiere un ze Läijte enjesaz. Raupdiiere Dreßßiiere wöör oohne Stek odder Shmek waashäijnlish zimmlish shwiierish.