Carl Rogers

Úr Wikipediu, frjálsa alfræðiritinu

Carl Ransom Rogers (8. janúar 1902 – 4. febrúar 1987) var áhrifamikill bandarískur sálfræðingur.

[breyta] Ævisaga

Carl Rogers fæddist í Chicago. Hann lærði til prests en ferð til Peking breytti lífsviðhorfum hans og hann fór að efast um trúarskoðanir sínar. Eftir útskrift innritaðist Rogers í klíníska sálfræði í Kólumbíu háskóla þar sem hann hlaut doktorsnafnbót árið 1931. Þegar Roger vann á Rochester Society for the Prevention of Cruelty to Children fór hann að þróa eigin kenningar.

Árið 1942 skrifaði Rogers sína fyrstu bók, Counseling and Psychotherapy. Árið 1945 var honum boðið að setja upp eigin meðferðarmiðstöð við háskólann í Chicago. Þar gaf hann út helsta verk sitt um einstaklingsmiðaða meðferð (Client-Centered Therapy), þar sem hann setur fram kenningar sínar. Kenningar Rogers beinast að sjúklingnum og eru því að nokkru í samræmi við kenningar Freuds. Á meðan Freud leggur hins vegar oft áherslu á það slæma í manninum gengur kenning Rogers út frá því að maðurinn sé í grunnatriðum góður og heilbrigður og því er góð andleg heilsa hið eðlilega ástand og slæm andleg heilsa er frávik frá því. Kenningin er einnig nokkuð einföld, ólíkt til dæmis kenningum Freuds. Kenningin byggir á lífskrafti þar sem öll dýr reyna að nýta getu sína eftir fremsta megni og ef það tekst ekki er þar ekki um að ræða skort á áhuga. Dæmi um þennan lífskraft segir Roger þörfina fyrir ást og umhyggju, sköpunarkraftur mannsins sem hann taldi vera mjög mörg dæmi um. Hann er þó frægastur fyrir meðferðarform sitt sem vanalega er kölluð einstaklingsmiðuð meðferð (e. client centered). Líkt og margt sem Roger gerði varð meira að segja nafnið tilefni til deilna. Sálfræðingar spurðu í undrun hvort ekki væru allar meðferðir einstaklingsmiðaðar.

Árið 1964 samþykkti hann að taka við rannsóknarstöðu í Kaliforníu. Hann veitti meðferð, hélt fyrirlestra og skrifaði allt til dauðadags.