Afturbeygt fornafn
Úr Wikipediu, frjálsa alfræðiritinu
Afturbeygða fornafnið er aðeins eitt í íslensku; orðið sig. Það er ekki til í nefnifalli og er eins í öllum kynjum og báðum tölum.:
| et. og ft. | kk./kvk./hk. |
| nf. | - |
| þf. | sig |
| þgf. | sér |
| ef. | sín |
Afturbeygða fornafnið vísar aftur til þriðju persónu sem áður hefur verið tiltekin og af því er nafn þess dregið; t.d. hann talar um sig (kk. et.), þeir tala um sig (kk. ft.), stúlkan flýtti sér heim (kvk. et.), þær flýttu sér heim (kvk. ft.), barnið naut sín (hk. et.), börnin nutu sín (hk. ft.)
Sumir málfræðingar telja eignarfornafnið sinn eiga heima í þessum flokki þar eð það vísar aftur til þriðju persónu. Þessi skilgreining er umdeild enda nýleg og á sér ekki hefð í íslenskri málfræði.
