Pepito Arriola

Na Galipedia, a wikipedia en galego.

José Rodríguez Carballeira (14 de Decembro de 1895- 24 de Outubro de 1954) foi un neno prodixio ferrolán, destacando fundamentalmente como pianista, pero tamén como compositor e violinista.

Fillo de solteira de Josefa Rodríguez Carballeira, foi inscrito no rexisto en Betanzos cos apelidos de súa nai por non ter pai coñecido, ainda que sempre o chamaron polo seu segundo apelido do seu avó materno, de orixe basca. Cando súa nai se foi a Madrid quedou ao cargo da irmá de esta, Aurora Rodríguez Carballeira, que foi quen o educou. Trás descobrir as suas habilidades, a nai reclámao e lévao a Madrid a comexos de Novembrode 1899, onde comeza unha fulgurante carreira como pianista. O seu primeiro recital é o 4 de decembro de 1899 na casa dos señores Montano, asistindo unhas 300 persoas e incluindo o programa a Marcha Real e a Alborada de Pascual Veiga. Toca no Ateneo o 2 de Febreiro de 1900 e da un concerto con 6 obras proprias ese mesmo ano no Palacio Real. A raiña apadriña ao neno e paga os seus estudos musicais. A nai co rapaz trasládanse a Alemaña en 1902. Estuda no conservatorio de Berlin con Richard Strauss e toca coa Filharmónica de Berlin baixo a Dirección de Nikisch e foi elixido pianista da corte de Guillerme II. Deu xiras por todo o mundo con enorme éxito, incluindo os estados Unidos (Metropolitan e Carnegie Hall entre moitos), unha extensa xira por Cuba en 1910.Foi unha das figuras da música alemana da época, até que en 1946 ten que volver a España, onde non volverá a ter éxito e sempre será Pepito, o neno prodíxio. Morre en Barcelona esquecido.