IRC
Na Galipedia, a wikipedia en galego.
IRC son as siglas de Internet Chat Relay ("retransmisión de charla por internet"), unha forma de comunicación instantánea sobre a Internet deseñada para a grupos de persoas que utilizan foros chamados "canais".
O IRC foi creado por Jarkko Oikarinen a finais de agosto de 1988 como substituta dun programa chamado MUT nun BBS chamado OuluBox en Finlandia. Oikarinen inspirouse no Bitney Relay Chat que funcionaba na rede Bitnet. IRC fíxose popular durante a tentativa de golpe de estado na Unión Soviética de 1991, cando se silenciaron os demáis medios de comunicación.
O IRC é un protocolo aberto que utiliza TCP e, opcionalmente, SSL. Un servidor de IRC pode ligar con outros servidores de IRC para expandir a rede. Os usuarios acceden ás redes de IRC ligando o seu cliente cun servidor. Existen moitas aplicacións clientes e servidores, como mIRC. A maioría dos servidores de IRC non esixen que os usuarios se rexistren pero si que escolla un nick.
O IRC é un protocolo de texto sinxelo, o que significa que é completamente posíbel (ainda que incómodo) utilizar IRC mediante un cliente básico de byte-stream como netcat ou telnet. Porén, o protocolo só utiliza unha versión lixeiramente mencionada do ASCII e non fornece a posibilidade de incluir caracteres que non estexan neste conxunto de caracteres en texto, o que ten resultado en que se empreguen moitas codificacións de caracteres distintas e incompatíbeis, como ISO 8859-1 ou UTF-8.
[editar] Canais e modos
O medio de comunicación básico nunha sesión de IRC é o canal. Pódense ver todos os canais dun servidor utilizando o comando /list [#string] [-min #] [-max #], que lista todos os canais disponíbeis nese momento; pódese filtrar (#string para todo ou parte do nome, con comodíns, e #min / #max para o número de usuarios no canal).
Os usuarios pódense sumar a un canal (co commando /join #nome_do_canal) e enviar mensaxes, que se reenvían entón a todos os utilizadores do mesmo canal. Os canais que están disponíbeis en toda a rede IRC levan o prefixo # e os que só o están nun servidor local usan &. Outros canais (menos comúns e non estandarizados) inclúen os canais + (canais sen operadores) e !, unha forma de canal con marca temporal en redes normalmente sen elas.
Tanto os usuarios como os canais poden ter modos, que son unha especie de atributos. Os modos abrévianse con letras únicas de maneira que se podan ligar de maneira concisa. Un exemplo dun modo de usuario é i, que significa "invisíbel" (non se pode saber se un usuario invisíbel está nun canal a non ser que ligues con ese canal ou utilices o comando whois sobre o seu nick). Un modo de canl simple é m ("moderado"), que só permite que os usuarios e operadores de canal "con voz" poidan falar no canal. Este, xunto con k, que require un contrasinal para entrar e i, que require unha invitación por parte dun operador do canal, úsanse para evitar a aparición de vandalismo.
Existen cinco tipos de modos de canal, dos cais catro aceptan un argumento. O tipo A acepta un argumento para adicionar/eliminar valores dunha lista (como "b"); o tipo B acepta un argumento que se usa ao alternar o modo ("on" ou "off"), como "k"); o tipo C acepta un argumento só cando se activa o modo ("on"), como "l"; o tipo D, que non acepta argumentos e é simplemente unha bandeira booleana (como "m", "n" ou "t") e o tipo E (normalmente chamados modos de "clase" ou de "prefixo"), que permiten dar ou retirar privilexios a un usuario do canal (como "o").
Os modos tipo E (clases de canais) especifican que usuarios dun canal teñen privilexios e a que nivel. En principio só existían o "operador de canal" (modo "o") e "voz" (modo "v"). Os privilexios do operador de canal (abreviado normalmente como chanop ou op) permiten que un usuario bote usuarios, seleccione modos e mude o tema de discusión mesmo se o canal é "+t". Os privilexios de voz permiten que un usuario fale nun canal mesmo se este está moderado (modo "m"). Existen outras adicións a estas clases.
Cada clase de canal ten un prefixo asociado que se mostra acarón do nick do usuario cando este se asocia con ese canal. Os prefixos máis comúns son "@" para operador de canal, "+" para voz, "%" para medio-operador, "." ou "~" para propietario do canal, "&" para usuario protexido, "!" ou tamén "*" para administrador.
A maioría das redes de IRC inclúen moitos máis modos extra non especificados en nengún documento RFC, o que esixe que os clientes se adapten, cousa que non resulta difícil, xa que cando se rexistra na rede envíase unha lista de todos os modos de usuario e de canal válidos.
