Gala Placidia
Na Galipedia, a wikipedia en galego.
Gala Placidia era filla do emperador romano Teodosio I e de súa segunda esposa Gala, filla de Valentiniano I, emperador de Occidente.
Seu pai faleceu en 395 e ela permaneceu en Roma xunto á súa tía Constancia, filla do emperador Constancio II e esposa do emperador Graciano. Cando se produciu o saqueo de Roma, os visigodos collérona como refén e finalmente casou con Ataúlfo, cuñado do rei Alarico.
Coroado Ataúlfo como rei dos visigodos, tivo un fillo con el que faleceu aos poucos meses. Viúva, foi devolta ao seu irmán Honorio, que lla prometeu ao xeneral Constancio III, o cal foi asociado ao goberno do Imperio Romano de Occidente (417). Deste segundo matrimonio tivo dous fillos: Valentiniano III e Honoria. Morreu no 450, despois de gobernar en nome do seu fillo como rexente desde 423 até 437.
En Ravenna construíu dúas basílicas. Unha dedicada a San Xoán Bautista e a otra á Santa Cruz. Da segunda só sobrevive o oratorio de San Lourenzo, coñecido como Mausoleo de Gala Placidia. En Roma finalizou a basílica de San Xoán Laterano, hoxe Letrán.
