Florianópolis
Na Galipedia, a wikipedia en galego.
| Florianópolis | |
|---|---|
| Estado: | Santa Catarina |
| Superficie: | 436,5km2 |
| Poboación: | 341.781 (Censo 2000) |
| Altitude media: -Maxima: |
25m 532 m (Morro da Ilha) |
| Distancia de Brasilia | 1687 km |
| Código Postal (CEP): | 88000-000 |
| Latitude: Lonxitude: |
27º50' S 48º25' O |
| Goberno local: | Prefectura Municipal de Florianópolis Rua Tenente Silveira, 60 - 5º andar, Centro. Cep: 88010-300 |
| Sitio Internet: | www.florianopolis.sc.gov.br |
| Alcalde (Prefeito): | Dário Berger |
| Localización de Florianópolis no Brasil | |
 |
|
Florianópolis é a capital do estado de Santa Catarina, no sur do Brasil. Ocupa toda a illa de Santa Catarina e tamén unha pequena parte do continente. A área do municipio, comprendendo a parte continental e a illa, ocupa 436,5km2 , e tiña unha poboación de 341.781 habitantes segundo o Censo 2000. Ao contrario que noutros estados brasileiros, Florianópolis non é a cidade con maior poboación do estado, pero si a segunda maior.
O concello divídese nos distritos de: Sede, Barra da Lagoa, Cachoeira do Bom Jesus, Campeche, Canasvieiras, Ingleses do Rio Vermelho, Lagoa da Conceição, Pântano do Sul, Ratones, Ribeirão da Ilha, Santo Antônio de Lisboa e São João do Rio Vermelho.
[editar] Economía da cidade
Florianópolis ten a súa base económica no comercio, servizos públicos, industria de transformación e turismo. Recentemente a industria téxtil e a informática tamén colleron pulo.
Turismo: nas súas praias e nas localidades que conservan o seu sabor antigo, como o Ribeirão da Ilha, a Lagoa da Conceição, Santo Antônio de Lisboa e o propio centro histórico da cidade de Florianópolis.
[editar] Historia
Os primeiros habitantes da rexión de Florianópolis foron os indios tupis-guaranís. Praticaban a agricultura, mais tiñan na pesca e collleita de moluscos as actividades básicas para a súa subsistencia.
Os indicios da súa presenza atópanse nos sambaquis e sitios arqueolóxicos. Os rexistros máis antigos datan de 4.800 A.C.
Xa no inicio do século XVI, había embarcacións que se abastecían de auga e víveres. En 1675 Francisco Dias Velho, dá inicio ó pobación da illa con europeos coa fundación da Nosa Señora do Desterro (atual Florianópolis) - segundo núcleo de poboamento máis antigo do Estado, aínda que facía parte da vila de Laguna - desempeñando un importante papel político na colonización da rexión.
A partir desta data intensifícase o fluxo de paulistas e vicentistas que ocupan varios outros puntos do litoral. O 23 de marzo de 1726, dáselle a categoria de vila, logo do seu desmembramento de Laguna.
A illa de Santa Catarina, pola súa posición estratéxica como vangarda dos dominios portugueses no Brasil meridional, pasa a ser ocupada militarmente a partir de 1737, acando comezan a ser erixidas as fortalezas necesarias para a defensa do seu territorio. Ese feito resultou ser un paso importante na ocupación da illa.
Coa ocupación, prosperaron a agricultura e a industria manufatureira de algodón e liño, permanecendo, aínda hoxe, resquicios dese pasado no que se refire á confección artesanal da fariña de mandioca e das rendas de bilro (pequena peza de madeira).
Nesta época, mediados do século XVIII, verifícase a implantación de frotas para a pesca da balea, en Armação da Piedade (Governador Celso Ramos) e Armação do Pantano do Sul (Florianópolis), comercializando o aceite a Coroa fóra de Santa Catarina, non tendo beneficio económico a rexión.
No século XIX, Desterro foi elevada á categoria de cidade; Capital da Provincia de Santa Catarina en 1823, inaugurou un período de prosperidade, co investimento de recursos federais. Proxectouse a mellora do porto e a construción de edificios públicos, entre outras obras urbanas. A modernización política e a organización de actividades culturais tamén destacaron, marcando inclusive os preparativos para a recepción do Emperador Don Pedro II (1845).
Coa chegada da República (1889), as resistencias locais ó novo goberno provocaron un distanciamento do goberno central e a diminuición dos seus investimentos. A vitoria das forzas comandadas polo Mariscal Floriano Peixoto determinaron en 1894 o cambio do nome da cidade a Florianópolis, en homenaxe a este oficial.
A cidade, ó entrar no século XX, pasou por profundas transformacións, sendo a construción civil un dos seus principais soportes económicos. A implantación das redes básicas de enerxía eléctrica e do sistema de fornecemento de auga e da rede de sumidoiros sumáronse á construción da Ponte Governador Hercílio Luz, como marcos do proceso de desenvolvemento urbano.
