André Martinet

Na Galipedia, a wikipedia en galego.

André Martinet (Saint-Alban-des-Villards, (12 de abril de 1908 - Châtenay-Malabry, 16 de xullo de 1999) é un lingüista francés.

Catedrático de inglés, sostén en 1937 as súas dúas teses doutorais: A xeminación consonántica de orixe expresiva nas linguas xermánicas e A fonoloxía da palabra en danés.

De 1938 a 1946, é director de estudos na École pratique des hautes études. A continuación dirixe a International Auxiliary Language Association en Nova Iorque (1946-1948), onde contribúe á elaboración da interlingua. Ensina na Universidade de Columbia, onde é nomeado director do departamento de lingüística (1947-1955) e chega a ser director da revista Word.

En 1955 volve ao seu posto na École pratique des hautes études e ocupa a cátedra de lingüística xeral na Sorbona, e logo na Universidade de París V. É presidente da Sociedade Europea de Lingüística (1966-1999), funda a Sociedade de Lingüística Funcional e a revista La Linguistique.

Influenciado pola Escola de Praga, inaugura a visión funcionalista da sintaxe (Langue et Fonction, 1962). É o autor dunha vintena de obras importantes en lingüística diacrónica (Économie des changements phonétiques, 1955) e en lingüística xeral. A súa obra máis coñecida, Éléments de linguistique générale (1960) foi traducida a 17 linguas e ten influenciado a toda unha xeración de lingüistas en todo o mundo. É tamén autor de: Syntaxe générale (1985), Fonction et dynamique des langues (1989). Ten deixado unha autobiografía intelectual: Mémoires d'un linguiste, vivre les langues (1993).

[editar] Bibliografía

• La description phonologique avec application au parler francoprovençal d'Hauteville (Savoie), coll. « Publication romanes et françaises », Genève, Librairie Droz, 1956.
• Éléments de linguistique générale, Paris, Armand Colin, 1960.
• Langue et fonction, 1962.
• La linguistique synchronique, Paris, Presses universitaires de France, 1965.
• Le français sans fard, coll. « Sup », Paris, PUF, 1969.
• Évolution des langues et reconstruction, Paris, PUF, 1975.
• Syntaxe générale, 1985.
• Fonction et dynamique des langues, Paris, Armand Colin, 1989.
• Mémoires d'un linguiste, vivre les langues, 1993.
• Des steppes aux océans, Paris, Payot, 1986.