یهودی منوهین

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

یهودی منوهین

یٍهودی منوهین (زاده‌ی ۱۹۱۶-درگذشته‌ی ۱۹۹۹) نوازنده ویولن و ویولا و رهبر ارکستر یهودی آمریکائی تبار بود که بیشتر عمر حرفه‌ای خود را در انگلیس گذراند.

معنی نام او در زبان عبری «یَهودی» است. نام او را مادرش پس از اینکه توهینی نسبت به یهودیان شنید مخصوصا انتخاب کرد تا نشان دهد که از قومیت خود شرم ندارد.

او از سه سالگی به نواختن ویولن پرداخت و در هفت سالگی اولین کنسرت خود را با ارکستر سمفونیک سان فرانسیسکو اجرا کرد. در سال‌های بعد منوهین شاگرد ویولونیست و آهنگ‌ساز رومانیائی جرج انسکو بود.

در جریان جنگ جهانی دوم منوهین کنسرت‌هائی برای نیروهای متفقین اجرا کرد و به‌خصوص پس از آزادسازی اردوگاه برگن-بلزن به‌همراه بنجامین بریتن برای اسیران آن اردوگاه برنامه اجرا کرد. پس از پایان جنگ در کنسرتی به‌رهبری ویلهلم فورت‌وانگلر در برلین شرکت کرد و بدین ترتیب نخستین نوازنده یهودی شد که پس از همه‌سوزی در آلمان کنسرت داد.

پس از جنگ دچار خستگی جسمی و روحی ناشی از کار زیاد بود و به یوگا روی آورد. پس از بهبود با توجه و سلیقه بسیار به اجرای آثار کلاسیک پرداخت و به‌خاطر اجراهای بسیار دقیق و پراحساس خود معروف شد.

در سال ۱۹۶۲ مدرسه موسیقی یهودی منوهین را در ساری (انگلستان) بنا گذاشت. در سال ۱۹۶۵ از ملکه انگلیس لقب افتخاری «سر» گرفت (پس از آن‌که در ۱۹۸۵ شهروند بریتانیا شد لقبش دیگر جنبه افتخاری نداشت.)

در دهه ۱۹۷۰ با راوی شانکار نوازنده هندی سیتار اثری بنام «دیدار شرق و غرب» اجرا کرد که با استقبال بسیار روبرو شد. او با استفان گراپللی نیز چند قطعه جاز اجرا کرد. نایجل کندی از شاگردان او بود.

یهودی منوهین از منتقدان سیاست‌های اسرائیل و صهیونیسم بود.

[ویرایش] منابع

این نوشتار دربارهٔ موسیقی ناقص است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.