لغتنامه دهخدا
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
لغتنامه بزرگ دهخدا که در بیش از پنجاه جلد به چاپ رسیدهاست شامل شرح و معنی واژگان آثار ادبی و تاریخی زبان فارسی است. لغت نامه بزرگترین و مهمترین اثر دهخدا است و بیش از چهل سال از وقت دهخدا صرف آن شد. لغت نامه معانی و تفسیرات و شروح تاریخی بسیاری از واژههای عربی را نیز داراست.
لغت نامه بزرگ دهخدا که در بیش از پنجاه جلد به چاپ رسیدهاست و تقریباً شامل همه واژگان زبان فارسی با معنای دقیق و اشعار و اطلاعاتی درباره آنهاست و کتاب امثال و حکم که شامل همه ضرب المثلها و احادیث و حکمتها در زبان فارسی است خود به تنهایی نشان دهنده دانش و شخصیت علمی مرحوم استاد دهخدا میباشند. «لغت نامه» دهخدا یکی از آثار ارزنده اوست که حاصل بیش از چهل سال زحمات شبانه روزی او میباشد. این کتاب در بیست و شش هزار و چهار صد و هفتاد و پنج صفحه سه ستونی به قطع رحلی با تعداد شش هزار دوره، امروز در دسترس فارسی زبانان است.
حدود نیمی از کتاب لغت است با معنی و شاهد و نیم دیگر آن اعلام تاریخی و جغرافیایی است. این اثر بزرگ حاوی کلیه لغات فرهنگهای خطی و چاپی فارسی و عربی است و در نقل آنها بسیاری از غلطهای گذشتگان تصحیح شدهاست و بسیاری از لغات ترکی، مغولی، هندی، فرانسوی، انگلیسی، آلمانی، روسی، ....... متداول در زبان فارسی نیز در این فرهنگ آمدهاست. برای صحیح خوانده شدن لغات در جلوی هر کلمه حروف حرکت دار به کار رفتهاست. علاوه بر این مزایا، یک دوره مفصل دستور زبان فارسی نیز در لغتنامه آمدهاست. چاپ لغت نامه نخست در سال ۱۳۱۹ در چاپخانه بانک ملی آغاز و یک جلد آن در ۴۸۶ صفحه به چاپ رسید و مدتی متوقف شد، سپس مجلس شورای ملی عهده دار چاپ لغت نامه بود و چون لغت نامه به دانشگاه تهران منتقل شد، چاپخانه دانشگاه به تنهایی عهده دار چاپ شد که هم اکنون هم ادامه دارد.
محل فعلی دفتر لغت نامه در شمیران جنب باغ فردوس مستقر است و این مؤسسه توانسته لغت نامه دهخدا را در ۲۲۲ جزوه شامل حدود بیست و هفت هزار صفحه چاپ و در اختیار علاقه مندان و محققان ایران و پژوهشگران جهان قرار دهد.