لئو لانداو
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
لئو داویدوویچ لانداو، به روسی: Ле́в Дави́дович Ланда́у، (متولد: ۲۲ ژانویه ۱۹۰۸ در باکو، قفقاز؛ درگذشت: ۱ آوریل ۱۹۶۸ در مسکو)، فیزیکدان یهودی‌تبار شوروی بود، که خدمات با ارزشی در مباحث مختلف فیزیک نظری انجام داده است. از جمله کارهای او می‌توان، به تئوری کوانتومی دیامغناطیس، نظریه ابرمیعان و نظریه استحاله فازی درجه دو، نظریه گینزبورگ-لانداو در ابررسانایی، اصطکاک لانداو در نظریه پلاسما و همچنین قطب لانداو در الکترودینامیک کوانتوم اشاره کرد. از لئو لانداو، به خاطر کارهای با ارزشش، در مورد ابرمیعان، سال ۱۹۶۲ با جایزه نوبل فیزیک قدردانی شد.
[ویرایش] منابع
- Dorozynski, Alexander (1965). The Man They Wouldn't Let Die. (After Landau's 1962 car accident, the physics community around him rallied to attempt to save his life. They managed to prolong his life until 1968.)
- .M. Khalatnikov (editor): Landau. The physicist and the men. Recollections of L.D. Landau Translated from the Russian by J.B. Sykes. (Pergamon Press, 1989) ISBN 0080363830
