عبرت نایینی
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
عبرت نایینی شاعر معاصر و بلند آوازه نایین است ، نام کامل او (محمد علی مصاحبی نایینی) از خانواده مصاحب های نایین می باشد. وی جز تنها شاعرانی است که توانست خود را از فرهنگ ادبیات غنی شهر نایین نشان دهد.
ادبیات نایین که همواره جز ادبیات های غنی ایران بوده است هیچ وقت آنچنان که باید مورد توجه قرار نگرفت .. عبرت ( محمد علی مصاحبی نایینی متخلص به عبرت) جز شاعرانی است که توانست با هنر خود ادبیات این شهر را به نمایش بگذارد. آثار او اکثرا در باب فلسفه و عرفان می باشد که می توان قوی ترین و معروف ترین اثر وی را نام برد :
چون نور که از مهر جدا هست و جدا نیست - عالم همه آیات خدا هست و خدا نیست
ما پرتو اوییم و هم اوییم و نه اوییم - چون نور که از مهر جدا هست و جدا نیست
در آینه بینید اگر صورت خود را - آن صورت آیینه شما هست و شمانیست
هر جا نگری جلوه گر شاهد غیبی است - او را نتوان گفت کجا هست و کجا نیست
همچنین آثار فلسفی و عرفانی همچون شعر زیر از او موجود است:
صبر بر درد نه از همت مردانه ماست - صبر از او درد از او همت مردانه از اوست
عبرت نایینی را از هنرمندان معاصر نایین نام می برند که هم اکنون نیز بسیاری از اشعارش زبان زد خاص و عام است ...
[ویرایش] منابع
- دیوان عبرت نایینی
- مقدمه
- غزلیات
- نایین قدیم اثر مرحوم حسین امامی نایینی ، ادامه و تنظیم احمد امامی نایینی
به من امروز تو فردای قیامت بنمایی/ از درم گر که بدین قامت رعنا بدر آیی/
مدعی کاش که روزی به کمند تو بیفتد/ تا بداند که محالست ز دام تو رهایی/
به گمانم که دلی در همه آفاق نباشد/ که تو چون گوی به چوگان ملاحت نربایی/
صیقل زنگ غم ار نیست جمال تو پس از چه/ رخ بهر کس بنمایی غمش از دل بزدایی؟/
من که جز یاد توام هیچ بدل راه ندارد/ چون بگویم" که غم از دل برود چون تو بیایی"؟/
با هوای تو کجا با خبرم از غم و شادی/ چون کند هر که دهد دل به هوایت، دو هوایی؟/
نه ز بیگانه بری مهر و نه از خویش عنایت/ می ندانم به من دلشده بی مهر چرایی؟/
نیست جایی که در آن جلوه نکرده است جمالت/ عجب این است که ما هیچ ندانیم کجایی؟/
پشتم از بار جدایی تو بشکست و عجب نیست/ کوه افتد ز کمر گر بکشد بار جدایی/
سالها رفت که جویای تو بودیم به هر سو/ زان خبردار نبودیم که تو در دل مایی/
بود امید که با ناخن تدبیر ز رحمت/ گره از کار فروبسته"عبرت" بگشایی/
عبرت نایینی
