سرود انترناسیونال
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
سرود انترناسیونال سرود جهانی و همبستگی طبقه کارگر در سراسر جهان است. این سرود در سال 1870 اوژن پوتیه (1848–1932) به زبان فرانسه سروده شده است. بعدها این سرود به بیشتر زبان‌های دنیا ترجمه شد.
سرود انترناسیونال به طور اخص در میان کمونیستها و همچنین دیگر جریانات چپ و کارگری رایچ است.
فهرست مندرجات |
[ویرایش] متن سرود به فارسی
در ایران سرود انترناسیونال چندین بار به زبان فارسی ترجمه شده است. برای اولین بار لاهوتی, شاعر و ترانه سرای ایرانی که از نزدیکان حزب توده ایران بود, این ترانه را به صورت فارسی ترجمه کرد و به صورت ترانه درآورد و همان نسخهٔ او تنها با تفاوت‌های ناچیز در بعضی نسخه ها, سرود رسمی انترناسیونال به زبان فارسی است و توسط احزاب و خواننده‌های مختلف بارها اجرا شده و تقریباً در تمام مراسم‌ها و اعتراضات و تظاهرات ایرانیان در داخل و خارج کشور, خوانده می‌‌شود[نیاز به ذکر منبع].
این ترجمه به این صورت است:(تفاوت‌های جزئی در نسخه‌های مختلف در پرانتز ذکر شده است)
برخیز ای داغ لعنت خورده دنیای فقر و بندگی
شوریده(در بعضی نسخه ها:جوشیده) خاطر ما را برده به جنگ مرگ و زندگی
باید از ریشه براندازیم کهنه جهان جور و بند
و آنگه نوین جهانی سازیم هیچ بودگان هرچیز گردند
روز قطعی جدال است آخرین رزم ما
انترناسیونال است نجات انسان‌ها (2)
برما نبخشند فتح و شادی نه بت(در بعضی نسخه ها:خدا)، نه شه نه قهرمان(در بعضی نسخه ها:آسمان)
با دست خود گیریم آزادی در پیکارهای بی امان
تا ظلم از عالم بروبیم نعمت خود آریم به کف
دمیم آتش را و بکوبیم تا وقتیکه آهن گرم است
روز قطعی جدال است آخرین رزم ما
انترناسیونال است نجات انسان‌ها (2)
تنها ما توده جهانی, اردوی بیشمار کار
داریم حقوق جهانبانی نه که خونخواران غدار
غرد وقتی رعد مرگ آور بر رهزنان و دژخیمان
در این عالم بر ما سراسر تابد خورشید نور افشان
روز قطعی جدال است آخرین رزم ما
انترناسیونال است نجات انسان‌ها (2)
غیر از این احمد شاملو, شاعر معاصر, نیز این سرود را نه به صورت ترانه که به صورت شعرنو ترجمه کرده است.
[ویرایش] متن اصلی سرود به فرانسه
Debout, les damnés de la terre
Debout, les forçats de la faim
La raison tonne en son cratère
C'est l'éruption de la fin
Du passé faisons table rase
Foules, esclaves, debout, debout
Le monde va changer de base
Nous ne sommes rien, soyons tout
C'est la lutte finale
Groupons-nous, et demain
L'Internationale
Sera le genre humain
Il n'est pas de sauveurs suprêmes
Ni Dieu, ni César, ni tribun
Producteurs, sauvons-nous nous-mêmes
Décrétons le salut commun
Pour que le voleur rende gorge
Pour tirer l'esprit du cachot
Soufflons nous-mêmes notre forge
Battons le fer quand il est chaud
C'est la lutte finale
Groupons-nous, et demain
L'Internationale
Sera le genre humain
L'état comprime et la loi triche
L'impôt saigne le malheureux
Nul devoir ne s'impose au riche
Le droit du pauvre est un mot creux
C'est assez, languir en tutelle
L'égalité veut d'autres lois
Pas de droits sans devoirs dit-elle
Egaux, pas de devoirs sans droits
C'est la lutte finale
Groupons-nous, et demain
L'Internationale
Sera le genre humain
Hideux dans leur apothéose
Les rois de la mine et du rail
Ont-ils jamais fait autre chose
Que dévaliser le travail
Dans les coffres-forts de la bande
Ce qu'il a créé s'est fondu
En décrétant qu'on le lui rende
Le peuple ne veut que son dû.
C'est la lutte finale
Groupons-nous, et demain
L'Internationale
Sera le genre humain
Les rois nous saoulaient de fumées
Paix entre nous, guerre aux tyrans
Appliquons la grève aux armées
Crosse en l'air, et rompons les rangs
S'ils s'obstinent, ces cannibales
A faire de nous des héros
Ils sauront bientôt que nos balles
Sont pour nos propres généraux
C'est la lutte finale
Groupons-nous, et demain
L'Internationale
Sera le genre humain
Ouvriers, paysans, nous sommes
Le grand parti des travailleurs
La terre n'appartient qu'aux hommes
L'oisif ira loger ailleurs
Combien, de nos chairs se repaissent
Mais si les corbeaux, les vautours
Un de ces matins disparaissent
Le soleil brillera toujours.
C'est la lutte finale
Groupons-nous, et demain
L'Internationale
Sera le genre humain
