روبرت شومان

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

روبرت شومان

روبرت شومان (۸ ژوئن ۱۸۱۰ - ۲۹ ژوئیه ۱۸۵۶) از آهنگسازان و پیانسیت‌های کلاسیک آلمانی بود. وی نامدارترین آهنگساز رمانتیک نیمه نخست سده نوزدهم بود. پدر وی کتابفروش بود و او در کودکی به ادبیات علاقه مند شد و در 15 سالگی به امور ادبی پرداخت. در سال 1828 برای آموختن حقوق به دانشگاه لیپزیگ رفت.او موسیقی را در 20 سالگی آغاز کرد و برای آنکه نوازنده ای چیره دست شود،به تنهایی روی پیانو کار می کرد و برای تقویت انگشت چهارم دست راستش دستگاهی ابداع کرد که همین دستگاه باعث فلج شدن انگشتش شد. مدتی بعد با کلارا ویک (که دختر استادش بود) ازدواج نمود.شومان در جوانی به نقد آثار موسیقی پرداخت و از 1834 تا 10 سال مجله جدید برای موسیقی را انتشار داد.در همین مجله بود که او دقت و توجه مردم را به آثار شوپن و برامس جلب کرد.شومان از سال 1840 به آهنگسازی مشغول شد و در 1843 به استادی کنسرواتوار لیپزیگ انتخاب گردید.از سال 1853 به بعد شومان سلامتی خود را از دست داد و اغلب بیمار بود و در اواخر عمر به بیماری روانی مبتلا شد و در بیمارستان روانی بستری بود تا آنکه سال 1856 درگذشت.

[ویرایش] موسیقی شومان

فرهنگ ادبی شومان حساسیت خارق العاده اش و به نوعی بیماریش از او یک آهنگساز نمونه ساخت.اغلب افکار گوناگون چون در یک بدیهه سرایی کنار هم می گذاشت تمایلی به واریاسیون در آثارش دیده می شود. چندان به تنظیم برای ارکستر نپرداخته است و اغلب کاراکتر پیانویی را در انوانسیون موزیکال آشکار می کند.بدیهه نوازی با پیانو محرک اصلی الهام او بود و این نکته حتی در ساخته های سمفونیک و موسیقی مجلسی او نیز به چشم می خورد.

[ویرایش] آثار اصلی

اپرای گنوا حدود 20 اثر برای کر و ارکستر که از آن ها به :بهشت و پری و یک رکوییم به نام برای مینیون میتوان اشاره کرد. 4 سمفونی کامل و 2 سمفونی ناقص،یک کنسرتو ویلن،یک کنسرتو پیانو ،یک کنسرتو برای ویلنسل،یک کویینتت،2 کوارتت،3کوارتت زهی،آثار بی شمار برای پیانو از جمله 3 سونات 260 لید و تعداد زیادی دو نوازی و تریو