بیباپ
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
بیباپ یکی از سبکهای مهم جاز است که در دهه ۱۹۴۰ میلادی در محله هارلم نیویورک شکل گرفت.
مشخصه اصلی این سبک اجرای سریع نوتها و تاکید زیاد بر بداههنوازی، آنهم بداههنوازی در عرصه همنوائی و ریتم (بهجای بداههنوازی در نغمه) است.
پایهگذاران این سبک از جمله عبارتاند از چارلی پارکر، دیزی گیلیسپی، تلانیوس مانک.