اصل توازی هیلبرت
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
اصل توازی هیلبرت (یا اصل توازی هیلبرت برای هندسه اقلیدسی)، روایتی از اصل پنجم اقلیدس است که توسط دیوید هیلبرت ریاضیدان انگلیسی ارائه شده است که شرح آن چنین است :
«هر چه باشد خط l و هر چه باشد نقطهٔ p ناواقع بر l، حداکثر یک خط مانند m از p میگذرد که با l موازی است.»