Τριήρης

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Ανάγλυφο με αναπαράσταση τριήρους, περίπου 410-400 π.Χ., που ανευρέθη το 1852 από τον Λε Νορμάν και εκθέτεται στο Μουσείο της Ακρόπολης

Ελληνική τριήρης

Νόμισμα του ενός λεπτού του Ευρώ με παράσταση τριήρους

Η τριήρης ήταν ταχύτατο αρχαίο ελληνικό πολεμικό πλοίο χαρακτηριζόμενο ως αθηναϊκή τεχνολογία της εποχής με τρεις σειρές κουπιών (από τις οποίες πήρε και το όνομά του). Το μήκος του ήταν περίπου 35 μέτρα και η μέγιστη ταχύτητα του έφτανε περίπου τα 15 με 20 χιλιόμετρα την ώρα. Κάλυπτε την απόσταση των 100 χιλιόμετρων ημερησίως χρησιμεύοντας τόσο ως εμπορικό όσο και ως πολεμικό σκάφος, και έτσι καθιέρωσε το όνομά του. Στο μπροστινό μέρος του πλοίου υπήρχε τοποθετημένο ένα έμβολο επενδυμένο με μέταλλο για το οποίο έχει αναφερθεί ότι μπορούσε να εμβολίσει και να βυθίσει καράβια σε ναυμαχίες. Η δύναμη της βασιζόταν στους περίπου 170 κωπηλάτες (τοποθετημένοι σε τρία σχεδιασμένα επίπεδα -δύο εσωτερικά και το εξωτερικό- με συνολικά τρεις σειρές κουπιών). Ως τιμόνι χρησιμοποιούταν μεγαλύτερα διπλά κουπιά στην πρύμνη. Είχε βύθισμα μόνο 60 εκατοστά, οπότε διέθετε και τη δυνατότητα πλεύσης σε αβαθή νερά.