Μικροοικονομία
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
'Έντονης γραφής κείμενο'Έντονης γραφής κείμενοΗ μικροοικονομία (παλαιότερη ονομασία: θεωρία της αξίας) ασχολείται κυρίως με τις καταναλωτικές επιλογές των οικονομικών υποκειμένων και τις παραγωγικές επιλογές των επιχειρήσεων.
Στη σημερινή μορφή της η μικροοικονομία είναι ένας σχετικά νέος κλάδος των οικονομικών, παρόλα αυτά είναι βαθειά θεμελιωμένος. Ξεκινώντας με τις λιγότερες δυνατές υποθέσεις και χρησιμοποιώντας μαθηματικά εργαλεία, τα μικροοικονομικά μελετούν πως επιδρά η αλλαγή των τιμών στην ζήτηση και προσφορά ενός προϊόντος. Γνωρίζοντας αυτό είναι δυνατόν να βρεθεί ο βέλτιστος μηχανισμός που προσφέρει στους καταναλωτές το μέγιστο όφελος.
Με ορισμενες εξαιρέσεις ο βέλτιστος μηχανισμός φαίνεται να είναι η ελεύθερη αγορά. Αυτό διατυπώνεται σε δυο θεμελιώδη θεωρήματα:
Το Πρώτο Θεώρημα: Οι θέσεις ανταγωνιστικής ισορροπίας σε μια ελεύθερη αγορά είναι πάντα Παρέτο αποτελεσματικές.
Το Δεύτερο Θεώρημα: Όλες οι Παρέτο αποτελεσματικές θέσεις ισορροπίας μπορούν να προσεγγιστούν με τον μηχανισμό της ελεύθερης αγοράς.
Βασικές υποθέσεις για να αποδειχτούν τα θεωρήματα είναι οι εξής:
Οι καταναλωτές προσπαθούν να μεγιστοποιήσουν το όφελος τους. Οι επιχειρήσεις προσπαθούν να μεγιστοποιήσουν το κέρδος τους.
Το ότι από αυτές τις υποθέσεις καταλήγουμε στο Πρώτο Θεώρημα είναι και μια πιο ολοκληρωμένη εξήγηση για τη διάσημη ιδέα του Άνταμ Σμιθ, ότι όταν ο καθένας κοιτάζει το δικό του όφελος το αποτέλεσμα σε μια ελεύθερη αγορά είναι το βέλτιστο για όλη την κοινωνία!
Για τα θεωρήματα χρειάζονται και κάποιες τεχνικές υποθέσεις. Για το Πρώτο Θεώρημα πρέπει να ισχύει ότι οι συναρτήσεις όφελους των καταναλωτών είναι τοπικά ακόρεστες. Αυτή είναι μια πολύ λογική υπόθεση, και σημαίνει σε όπλα ελληνικά ότι ένας καταναλωτής πάντα θα ήθελε να είχε λίγο περισσότερο από τουλάχιστον ένα από τα αγαθά τα οποία καταναλώνει.
Για το Δεύτερο Θεώρημα πρέπει πρόσθετα να ισχύει ότι οι συναρτήσεις οφελους είναι κυρτές και οι συναρτήσεις παραγωγής επίσης. Αυτή η υπόθεση δεν είναι και τόσο αθώα, μια και πολύ συχνά οι συναρτήσεις παραγωγής μπορεί να θεωρηθεί ότι είναι κοίλες και όχι κυρτες.
[Επεξεργασία] Κλαδοι των μικροοικονομικων
Βιομηχανική Οργάνωση
Ευημερια
Θεωρία Αποφάσεων
Θεωρία Δημοπρασιών/Σχεδιασμός Μηχανισμών
Θεωρια Δημοσιου Αγαθου/Εξωτερικοτητες
[Επεξεργασία] Ορισμοι:
Θεση ισορροπιας: Μια αγορά είναι σε ισορροπία όταν η προσφορά ισουται της ζήτησης.
Θεση ανταγωνιστικης ισορροπιας: Μια θεση ισορροπιας λέγεται ανταγωνιστικη ισορροπία όταν οι επιχειρησεις και οι καταναλωτες παιρνουν τις τιμές της αγορας σαν δεδομενες και η προσφορά στις συγκεκριμένες τιμές ισούται της ζήτησης.
Παρέτο αποτελεσματικός: Μια ισορροπία σε μια αγορά λέγεται αποτελεσματική κατά Παρέτο, όταν δεν υπάρχει τρόπος να βελτιώσουμε το όφελος έστω ενός καταναλωτή χωρίς να ζημιώσουμε κάποιον άλλο.
