Γη του Πυρός

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Η Γη του Πυρός αποτελεί αρχιπέλαγος, σύμπλεγμα νήσων, παρά το νότιο άκρο της Νοτίου Αμερικής από την οποία το χωρίζει ο πορθμός του μαγγελάνου. Είναι συνολικής έκτασης 72.000 τ.χλμ. εκ των οποίων 50.000 τ.χλμ, τα δυτικά, ανήκουν στη Χιλή με το όνομα Επαρχία του Μαγγελάνου, και τα υπόλοιπα ανατολικά στην Αργεντινή με το όνομα Διοίκηση Γης του Πυρός.

Εκτός της κυρίας νήσου που έχει σχήμα τριγώνου , το αρχιπέλαγος περιλαμβάνει και τα νησιά Ντεζολασιόν, Σάντα Ινές, Κλαράνς, Στούαρτ, Λοντότερυ, Χοστ, Ερμίτ, Ναυαρίνο, Γκόρντον, Ουάλστον, Εστάτος, Καπ-χορν κ.ά.

Γεωλογικά αποτελεί συνέχεια της Ν. Αμερικής. Η δε ονομασία δόθηκε από τη συνήθεια των ιθαγενών ν΄ ανάβουν μεγάλες φωτιές στη θέα πλοίων. Άν και θά ΄πρεπε να λέγεται Γη του Πάγου αφού μεγάλη έκταση καλύπτεται από πάγους. Είναι άλλως τε η πλησιέστερη της Ανταρκτικής περιοχή της Γεώσφαιρας. Όχι μόνο το κλίμα αλλά και το έδαφος δεν συγκινεί τη ανάπτυξή του.

Τη Γη του Πυρός ανακάλυψε το 1520 ο Μαγγελάνος. Από τότε το

• 1578 ο σερ Φράνσις Ντραίηκ αντίκρυσε το Ακρωτήριο που το
• 1615 - 1617 επεσκέφθηκαν οι Ολλανδοί ερευνητές Λεμαίρ και Σιούτερ και το ονόμασαν Καπ Χορν. Αργότερα το
• 1619 περιέπλευσαν τη χώρα οι αδελφοί Γκάρθια και Γκονθάλο ντε Νοντάλ. Εν τούτοις η συστηματική έρευνα άρχισε από το
• 1762 μέχρι 1828 τη πρώτη Βρετανική αποστολή και
• 1831 μέχρι 1836 τη δεύτερη Βρετανική αποστολή όπου αρχηγός της δεύτερης ήταν ο Ρόμπερτ Φιτσρόυ, στην οποία και συμμετείχε ο νεαρός τότε Κάρολος Νταρβίν (Δαρβίνος) που η χαρακτηριστική του παρατηρητικότητα τον ανέδειξε αργότερα στους διάσημους επιστήμονες.