Αννόβερο

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Έμβλημα	χάρτης της Γερμανίας

πληροφορίες
Ομοσπονδιακό Κρατίδιο:	Κάτω Σαξωνία
Περιφέρεια:	Region Hannover
Συντεταγμένες:	52°22'28" N, 9°44'19" O
Έκταση:	204,01 χμ²
Πληθυσμός:	516.227 (31. Oktober 2005)
Πυκνότητα πληθυσμού:	2.528 κάτοικοι στο χμ²
Ταχυδρομικοί κωδικοί:	30001-30669
Τηλεφωνικός κωδικός:	0511
Πινακίδες αυτοκινήτων:	H
UN/LOCODE:	DE HAJ
Αριθμός δημοτικών διαμερισμάτων:	13 Stadtbezirk, 51 Stadtteil
Διεύθυνση της δημοτικής αρχής:	Trammplatz 2 30159 Hannover
Δικτυακός τόπος:	www.hannover.de
Δήμαρχος:	Dr. Herbert Schmalstieg (SPD)

Το Αννόβερο (στα γερμανικά: Hannover), στον ποταμό Leine, είναι η πρωτεύουσα του ομόσπονδου κράτους της Κάτω Σαξωνίας (Niedersachsen), Γερμανία. Το 2000, το Αννόβερο φιλοξένησε το EXPO το 2000. Ο εκθεσιακός χώρος του Αννόβερου, λόγω στις πολυάριθμες επεκτάσεις ειδικά για το EXPO το 2000, είναι ο μεγαλύτερος στον κόσμο.

[Επεξεργασία] Ιστορία

Η πόλη ιδρύθηκε στους μεσαιωνικούς χρόνους (οι πρώτες ενδείξεις ύπαρξης αγοράς στο μέρος αυτό χρονολογούνται στο 950) στις όχθεις του ποταμού Leine. Αναφέρεται για πρώτη φορά σε εκκλησιαστικά χειρόγραφα του 1150. Η πόλη έλαβε τα δικαιώματα της το 1241. Τον 14ο αιώνα η πόλη πέρασε μια περίοδο οικονομικής άνθησης, οπότε και χτίστηκαν και το τείχος και οι παλαιότερες εκκλησίες της πόλης. Κατά τη διάρκεια του Τριακονταετούς πολέμου. Το 1636 ο δούκας του Calenberg αποφάσισε να μετακινήσει την κατοικία του στο Αννόβερο. Το δουκάτο του ήταν γνωστό κατόπιν ως δουκάτο του Αννόβερου (Οίκος Αννόβερου). Οι απόγονοί του θα γίνονταν αργότερα βασιλιάδες της Μεγάλης Βρετανίας (μετά από το 1800, βασιλιάς του Ηνωμένου Βασιλείου) ο πρώτος τους ήταν ο Γεώργιος Α', ο οποίος ανήλθε στο βρετανικό θρόνο στο 1714. Ο ίδιος και οι διάδοχοί του στον αγγλικό θρόνο μέχρι τη βασίλισσα Βικτώρια ήταν συγχρόνως και εκλέκτορες του Αννόβερου. Κατά τη διάρκεια του 17ου και 18ου αιώνα ήταν κέντρο των γραμμάτων και των τεχνών, με φιλοσόφους όπως ο Leibniz και Το μεγαλύτερο μέρος της παλιάς πόλης του Αννόβερου καταστράφηκε από τους βομβαρδισμούς των Συμμάχων. Από τα λίγα κτίρια που παρέμειναν είναι το νέο δημαρχείο (Neues Rathaus). Επίσης, η εκκλησιά Aegidienkirche δεν αναστηλώθηκε, αλλά παρέμεινε μνημείο των νεκρών του πολέμου.