Aleksandar Ristić
Sa Wikipedije, slobodne enciklopedije
Aleksandar Ristić, rođen 28. juna 1944. godine je poznati bosanskohercegovački fudbaler i trener.
Ristić je do 1974. godine igrao u klubovima bivše Jugoslavije. Karijeru je započeo u mostarskom Veležu, a kasnije je nastupio za Hajduk iz Splita, te FK Sarajevo. 1974. godine prelazi u njemačku Bundesligu, u Eintracht Braunschweig (Ajntraht Braunšvajg), na poziv trenera Branka Zebeca. U periodu od 1974. do 1978. godine odigrao je ukupno 78 utakmica u veznom redu Brauschweiga i postigao 3 gola. Zabilježio je i 4 nastupa u eurokupovima. 1977. godine je osvojio 3. mjesto Bundeslige sa Eintrachtom.
Kao pomoćni trener je sa Brankom Zebecom 1980. godine vodio Hamburger SV, a nakon ostavke Zebeca bio je pola godine šef stručnog štaba Hamburga. Poslije toga je do 1983. obavljao ponovo posao pomoćnog trenera sa poznatim njemačkim fudbalskim stručnjakom Ernstom Happelom. 1981. godine kao pomoćni trener osvaja 2. mjesto Bundeslige sa Hamburgom. Zanimljivo je da je u to vrijeme u Hamburgu trenirao najvećeg njemačkog fubalera svih vremena Franza Beckenbauera (Franc Bekenbauer). Nakon toga 2 sezone je vodio Eintracht iz Braunschweiga, a od 1987. godine 3 i pol sezone vodi Fortunu iz Dusseldorfa (Dizeldorfa), sa kojom 1989. godine osvaja 2. Bundesligu i uvodi Fortunu u 1. Bundesligu. Od 1990. godine je sezonu i pol trenirao FC Schalke 04 (Šalke) iz Gelsenkirchena, sa kojim 1990. godine osvaja 2. Bundesligu i upada u 1. Bundesligu. FC Schalke od tada više nikad nije ispao iz Bundeslige. U periodu od 1993. do 1996. godine zajedno sa mostarskom legendom Enverom Marićem vodi Fortunu iz Dusseldorfa, gdje od navijača dobija nadimak "Kralj Aleks" (njem. Konig Aleks).
U periodu agresije na Bosnu i Hercegovina, kada niko nije smio da prihvati da igra sa fudbalskom reprezentacijom Bosne i Hercegovina, našu najbolju selekciju Ristić i Marić dovode u Dusseldorf (Dizeldorf), gdje naša reprezentacija odigrava svoju prvu utakmica i to protiv Fortune.
Aleksandar Ristić i Enver Marić su bili najveći kandidati za preuzimanje reprezentacije Bosne i Hercegovine, najviše zato što su pomogli reprezenzaciji u najtežim trenutcima, a posjedovali su i ljudske i sportske kvalitete. To je bila želja tadašnjeg presjednika NSBIH Jusuf Pušina, no tome se suprostavio direktor reprezentacije Ahmed Pašalić. Iako je Ristić bio spreman da postane selektor, doveden je maldi i neiskusni Blaž Slišković.
Od 1998. do 2003. godine trenira njemačkog drugoligaša RW Oberhausen (Oberhauzen) sa jednim prekidom 2001. godine. U klub dovodi bh. internacionalce Adisa Obada, Emira Hadžiđulbića, Hajrudina Ćatića, Dejana Raičkovića i Sašu Radulovića. Zadnji trenerski angažman 2004. godine trajao je samo nekoliko mjeseci u Union Berlinu.
Trenutno je Ristić bez trenerskog angažmana, stanuje sa suprugom i kćerkom u Dusseldorfu. U Njemačkoj je vrlo priznat i cijenjen, a omiljen je i kod navijači prijašnjih klubova. Ostao je poznat, kao šaljiv trener, koji je uvijek mogao ispričati jednu šalu, kao i po svojim poznatim izrekama, kojima je motivisao igrače, nakon čega su pobijeđivali već izgubljene utakmice.
