Страхаваньне

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі.

Страхава́ньне, Страхава́нне, убесьпячэньне — сыстэма эканамічных адносінаў, якая ўключае ўтварэньне адмысловага фонду сродкаў (страхавога фонду) і яго выкарыстаньне (разьмеркаваньне і пераразьмеркаваньне) для пераадоленьня і кампэнсацыі розных стратаў і шкоды, выкліканых нешчасьлівымі падзеямі (страхавымі выпадкамі) шляхам выплаты страхавое кампэнсацыі і страхавых сум.

[рэдагаваць] Удзельнікі працэсу страхаваньня

У страхаваньні абавязковая наяўнасьць двух бакоў:

адмысловае арганізацыі, што займаецца стварэньнем і выкарыстаньнем адпаведнага фонду — страхоўшчыка
юрыдычных і фізычных асобаў, што ўносяць у фонд усталяваныя плацяжы — страхавальнікаў.

Узаемныя абавязальніцтвы страхоўшчыкаў і страхавальнікаў рэглямэнтуюцца дамоваю страхаваньня ў адпаведнасьці з умовамі страхаваньня. Удзельнікамі страхавых адносінаў могуць выступаць таксама трэція бакі: застрахаваны або бэнэфіцыяр — асоба, прызначаная для атрыманьня страхавое кампэнсацыі.

[рэдагаваць] Клясыфікацыя

маёмаснае страхаваньне: аб'ектам страхаваньня суць матар'яльныя каштоўнасьці
асабістае страхаваньне: аснова эканамічных адносінаў — падзеі ў жыцьці фізычных асобаў
страхаваньне адказнасьці: прадмет — абавязальніцтвы страхавальніка па кампэнсацыі шкоды трэцім асобам.

Унутры галіны таксама выдзяляюцца розныя віды страхаваньня.

Па тэрміне дамова страхаваньня можа быць