Brythonisch

Us der alemannische Wikipedia, der freie Dialäkt-Enzyklopedy

D` Brythonischi Schprôche sin Ä Cheltischi Schprôchfamiliä. Sä wäret au als p-Cheltischi Schprôche oder Britanischi Schprôche bezeichnet.

Brythonisch isch eine vo de zwei Inselcheltischi Schprôch-grupp, 'd andri isch Goidelisch, au bechannt als Q-Cheltisch odr Gälisch. D` moderni Brythonischi Schprôche sin Bretonisch, Walisisch, un Chornisch ('s letschti ohni Muetterschprôchler). Friher sin Brythonischi Schprôche abr in ganz Britanien un vilicht au Irland gschprôche wôre. 'D bechannti usgschtorbeni Schprôche sin 's Chumbrisch(scho im Frühmittelalter usgschtorbe), 's Britanischi(au usgschtorbe), un vilicht au 's kaum bechannti Piktisch. 'D Brythonischi Schprôche sin während dr Angelsäggsischi besidlig vo England nôch Weschte abdrängt wôre.

D` chlasifizirig in p- un q-cheltischi Schprôche beruht uf 'd Luutverschibig vum Indo-Europäischi kw zue p in de Brythonischi Schprôche, un zue k in de Goidelischi Schprôche. 'D ganzi chlasifizirig isch allerdings umschtrite un Ä weng wahlos; 's isch als ob mer 'd Alemannischi Dialekt als k un ch Dialekt tät bezeichne. ‘S isch au nüt chlärt ob ‘d Brythonischi un ‘d Goidelischi Schprôche sich usenander entwiggelt hän odr seperati urschprüng hän.