Motî:schoircî 2
Èn årtike di Wikipedia.
schoircî u eschoircî 2 (codjowaedje)
I. [v.c.d.]
1. rissaetchî li pea d' ene biesse. Schoircî on vea. Nos avans on lapén a schoircî. rl a: peler, dischoircî, dismoussî, dispeater, kischoircî. F. écorcher, dépecer, dépiauter. >> I ravize on schoircî tchet; u: vos n' dirîz ene schoirceye rinne: il est maigue k' i trawe; i n' est nén bea a vey. F. squelettique, décharné. >> I brait dvant d' esse schoircî: I fwait come les tchéns, i brait dvant l' côp. >> i m' schoirceye les orayes: i m' les pele avou ses babuzes. F. casser les oreilles. >> C' est todi l' cawe li pus målåjheye a schoircî: a) paski l' pea tént fer ås oxheas. b) (imådjreçmint) C' est todi l' fén d' èn ovraedje, li bouxhaedje djus d' on martchî, li dierin decidaedje k' est l' pus målåjhey. >> i schoiçreut on pû po-z aveur li pea: c' est on pice-crosse. F. avare. >> Li ci ki tént l' djambe våt ostant k' el ci ki schoirceye: l' ovraedje d' èn aidant våt ostant kel cene do mwaisse. >> schoircî l' francès: el må djåzer. On dit eto: kipiter. >> i fåt todi schoircî l' anweye pa s' cawe.
2. dischaver. Dj' a schoircî m' doet. F. égratigner.
3. emantchî (sicroter des cwårs). C' est on voleu: i m' a schoircî d' on franc å kilo (J. Coppens). I m' a schoircî sol pris d' mes petotes (F. Deprêtre et N. Nopère). F. voler, rouler, escroquer. >> cwand on schoirceye èn ome, on n' a kel pea: (djeu d' mot inte les sinses 1 & 3) li ci k' emantche les ôtes, i n' frè nén long feu.
4. bate setchmint a on djeu d' sôs. rl a: ploumer. F. dépouiller.
5. discotaeyî broxhûlmint (må) (do pwin, do djambon, del tchå, del sitofe, ene djin k' on-z opere). Il a schoircî ça come on pourcea. F. charcuter.
6. prinde on gros boket foû di. Wai, la, come on-z a schoircî l' pwin! (ramexhné pa M. Francard). F. entailler.
II. [v.c.n.d.] prinde on trop gros boket. Kî çk' a co schoircî dins l' djambon insi? F. taillader.
III. [v.s.c.] aveur do må. Il a bén schoircî po råyî m' dint. F. peiner, suer, besogner.
IV. si schoircî [v.pr.] si coixhî, tot toumant, et ki l' pea est ene miete evoye et k' ça sonne. I s' a schoircî l' bodene on bea côp. Li costeure di m' botkene m' a schoircî l' talon (J. Waslet). Dji m' a schoircî l' pea do djno. Dj' a schoircî l' pea di m' djino. Elle a schoircî s' mwin. Ele s' a schoircî l' mwin. On dit eto: dischaver. F. s'écorcher, s'égratigner, s'érafler.
Disfondowes: s(i)cwarcî, (è)scwarcî, hwèrcî, hwèrci, hwarcî, hywercer, hwarcer, chwarchî, chwarchi, chwârchi, chwârchî, chârchî, chwarchè, cwarchè, chorcè, (è)scôrci, (è)scôrchî, (è)scoûrcî, (è)scorcî, s(u)cwârcer, s(u)cwârcî, s(i)cwarchi, s(ë)cwarchî, s(u)cwârtchî, (è)scwârcî, miersipepieuzmint el mape ey el notûle ALW 15.24.
Etimolodjeye: sitindaedje do sinse di schoircî 1 (rissaetchî l' pea, come on rsaetche ene schoice).
| schoircî u eschoircî, schoirceye u eschoirceye [addj. & o.f.n.] dischavé (êye), d' aveur sitî cafroyî. Dj' a l' pî schoircî (J. Waslet). F. écorché. >> schoircî evike: a) discotaeyî evike, tot djåzant d' biesses. F. écorché vif. b) coixhî dins s' cour, a cåze des indjustices. Dewandelaer, uco Gabrielle Bernard ont scrît come des schoircîs evike (rat. d' E. Gilliard).
| schoirçaedje u eschoirçaedje 2 [o.f.n.] no d' fijhaedje et no di çou k' est fwait (accion et si rzultat) pol viebe "schoircî (2)". F. dépeçage, dissection, épluchage, dépouillement, dépiautage, équarissage, écorchure, excoriation, égratignure, éraflure. >> schoirçaedje e vike (u: evike): discotaeyaedje d' ene biesse co vicante, po des sayes di biyolodjince. F. vivisection.
Disfondowes: s(i)cwarcèdje, (è)scwarcèdje, hwèrcèdje, chwarchadje, (è)scôrçâdje, (è)scoûrçâdje.
| schoirceu u eschoirceu 2, schoirceuse u eschoirceuse u schoiçresse u eschoiçresse [o.f.n.]
1. li ci (cene) ki schoirceye les biesses, di s' mestî u di s' passe-tins. Li schoirceu d' lapéns passe divant l' dicåce (F. Deprêtre et N. Nopère). On dit eto: schoirçåd. F. écorcheur, équarisseur, dépeceur, chevilleur, chevillard. >> djurer come on schoirceu: djurer mwintes côps onk so l' ôte, et avou des foû måhonteus djuraedjes. F. jurer comme un charretier. >> criyî come on schoirceu: boerler. F. gueuler comme un putois.
2. martchand(e), djin d' mestî k' est trop tchir(e). F. voleur, spoliateur, requin.
Disfondowes: s(i)cwarceu, (è)scwarceu, hwèrceu, hywarceur, hywaçresse, chwarcheu, chwârcheu, chwarceu, (è)scôrceu, (è)scoûrceu, (è)scorceu.
| schoirçåd u eschoirçåd 2, schoirçåde u eschoirçåde [o.f.n.]
1. schoirçeu. F. écorcheur, chevilleur.
2. mwais schoirceu. F. bourreau.
3. mwais cérudjin. F. boucher.
Disfondowes: s(i)cwarçaud, (è)scwarçaud, hwèrçaud, hywerçâd, chwarchaud.
| schoirceure u eschoirceure [f.n.] plaece do coir k' a stî schoirceye. Dji m' a fwait ene schoirceure a mes crotchets (F. Deprêtre et N. Nopère). Dj' a co deus schoirceures a m' djambe. F. écorchure, éraflure.
Disfondowes: s(i)cwarceure, (è)scwarceure, (è)scorçûre, hwèrceure, hywèrçore.
Parintêye:
Mot d' aplacaedje:
- Dipus d' racsegnes so les schoirceu d' biesses
- Dipus d' racsegnes sol schoirçaedje evike
