Motî:piter
Èn årtike di Wikipedia.
piter
I. [v.c.]
1. diner on côp d' pî. Li såme del fotbale, c' est tot bounmint di piter dins l' balon djusk' a l' egayoler dins cisse cadje la k' on lome li gôl (L. Mahin). F. frapper.
II. [v.s.c.]
1. fé aler les pîs. Fåt fé danser Bea Bok et Mamzele Vatche. I si schoyèt sins s' ocuper des bratches, Et çki conte por zels: ès cotoide, zopler, piter (H. Petrez).
2. (fotbale) diner on côp d' pî dins l' balon. I pite del betchete. F. tirer, shooter.
3. hiner do drî, tot cåzant des tchvås. F. ruer.
Etimolodjeye: bodje "pî". rl a: kipiter, sipiter.
| piteu, piteuse u pitresse [o.f.n.] li ci (cene) ki pite, copurade:
a) (fotbal) choteu. Li Camile, c' est on fel piteu, i n' chote nén tot rsaetchant s' pî. F. bon tireur.
b) (mot d' cinsî) vatche, tchivå ki pite.
| pitaedje [o.n.] accion d' piter; si rzultat, copurade:
a) (fotbale) chote. Gn a waire yeu d' pitaedje å gôl. F. tir, shoot. >> prumî pitaedje: (fotbal) cominçmint d' on match. F. coup d'envoi.
b) côp d' pî d' on tchvå. F. ruade.
Disfondowes: pitadje, pitèdje, pitâdje.
Mots d' aplacaedje:
