Motî:four
Èn årtike di Wikipedia.
four [o.n.] souwêye waide po wårder et dner a magnî ås biesses a l' ivier, k' el Walonreye, on soye diviè l' moes d' djun. On dit eto, coinreçmint: fon, loukîz a: waeyén. F. foin.. >> soyî l' four; u soyî ås fours: fåtchî. >> dispåde, ritourner, renairi l' four: li stårer po k' i souwe. >> tcherdjî å four: li mete sol tchår. >> e four: e cina. >> on pré° a four et a waeyén. >> fleurs, florins, simaye, siminçons d' four: pitits bokets avou les grinnes. >> anêye di four, anêye di rén: pask' i ploût bråmint, et k' les dinrêyes seront tenes. Loukîz a: cafôrreye. >> biesse a magnî do four: foirt biesse. >> ni fwait nén l' biesse, li four est trop tchir; u: totes les biesses ni magnèt nén do four; u: i n' crexhrè måy assez d' four po totes les biesses k' gn a sol tere: rivazîs sol sipot di dvant. >> aveur do four dins ses botes: esse ritche. >> trover ene aweye dins ene bote di four: trover åk d' astcheyance.
Etimolodjeye: erî-rfwait latén fodar (minme sinse).
Parintêye:
- fôrer, fôrêye.
- rafôrer.
- cafôrreye.
Mots d' aplacaedje :
- mousse-e-four.
- båbe di four
Minme sicrijhaedje coinrece (nins nén minme prononçaedje):
- four (foùr; for a cure li pwin).
- Dipus d' racsegnes sol four.
