Yusuf Ziya Ortaç

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Yusuf Ziya Ortaç (23 Nisan, 1895 - 11 Mart, 1967) Türk şair, yazar, edebiyat öğretmeni.

Hecenin Beş Şairi grubunun üyesi ve öncülerinden. İstanbul Vefa İdadisi'ni bitirdi. 1915'te Darülfünun-ı Osmani'nin (İstanbul Üniversitesi) açtığı yeterlilik sınavını kazanarak edebiyat öğretmeni oldu. Çeşitli okullarda dersler verdi. Orhan Seyfi Orhon'la birlikte çıkardığı Akbaba mizah dergisini ölümüne değin yayınladı. 1946-1954 arasında Ordu milletvekili olarak Türkiye Büyük Millet Meclisi'nde bulundu. Şiire aruzla başladı. Ziya Gökalp'in etkisiyle hece ölçüsünü benimsedi, bu türün başarılı örneklerini verdi. Hecenin Beş Şairi'nden biri olarak ünlendi. Şiirleri Türk Yurdu, Servet-i Fünun ve Büyük Mecmua'da yayınlandı. Akbaba dergisinde akıcı bir dille, rahat okunur bir tarzda yazdığı fıkralarında siyasal mizahın özgün örneklerini verdi. Şiir ve gülmece yazılarının yanısıra roman, öykü ve oyunlar da yazdı.

Konu başlıkları 1 Eserleri 1.1 Roman 1.2 Şiir 1.3 Oyun 1.4 Mizah 1.5 Gezi/Anı/Biyografi

[değiştir] Eserleri

[değiştir] Roman

• Kürkçü Dükkanı (1931)
• Şeker Osman (1932)
• Göç (1943)
• Üç Katlı Ev (1953)

[değiştir] Şiir

• Akından Akına (1916)
• Aşıklar Yolu (1919)
• Cen Ufukları (1920)
• Yanardağ (1928)
• Bir Selvi Gölgesi (1938)
• Kuş Cıvıltıları (Çocuk şiirleri, 1938)
• Bir Rüzgar Esti (1952)

[değiştir] Oyun

• Kördüğüm (1920)
• Latife (1919)
• Nikahta Keramet (1923)

[değiştir] Mizah

• Şen Kitap (1919)
• Beşik (1943)
• Ocak (1943)
• Sarı Çizmeli Mehmed Ağa (1956)
• Gün Doğmadan (1960)

[değiştir] Gezi/Anı/Biyografi

• İsmet İnönü (1946)
• Göz Ucuyla Avrupa (1958)
• Portreler (1960)
• Bizim Yokuş (1966)