Tevatür

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Tevatür, bir haberin ağızdan ağıza yayılması, yaygın söylenti ^[1].

Arapça kökenli bir kelime olan tevatür dinî metinlerde, yalan olması mümkün olmayan bir sözün, haberin; ağız birliği etmiş güvenilir kimselerden yayılması anlamında kullanılır ^[2]. Büyük Lugat'ta, "içinde yalan ihtimali olmayan ve bir cemaate dayanan kuvvetli haber" olarak tanımlanır ^[3].

Konu başlıkları 1 Kur'an'da tevatür 2 Tevatür hadis 3 Ayrıca bakınız 4 Referanslar

[değiştir] Kur'an'da tevatür

İslamiyet'te Kur'an-ı Kerîm'in mushaf haline gelene kadar sahabe tarafından tevatür yoluyla muhafaza edildiği kabul edilir.

[değiştir] Tevatür hadis

İslam alimlerinden Seyyid Şerif Cürcani, tevatür hadis kavramını şöyle açıklar: "Haber-i mütevatir, ravileri (rivayetçileri) çoklukta o dereceye ulaşan bir haberdir ki, adete göre, o kadar çok rivayetçinin yalan üzerine birleşmeleri imkansız olur. Bu durumda rivayet edilen haber hakkında lafız (söz) ve mana tutuyorsa buna, "mütevatir-i lafzi" (sözleri aynı olan doğru rivayet) denir. Eğer hepsinin arasında müşterek manada ittifak olmakla beraber lafızlar (sözler) arasında ihtilaf bulunuyorsa buna, "mütevatir-i manevi" (manası aynı olan doğru rivayet) denir. ^[4]

[değiştir] Ayrıca bakınız

• Kur'an-ı Kerîm
• hadis

[değiştir] Referanslar

1. ↑ TDK Sözlük, tevatür [[1]]
2. ↑ TDK Sözlük, tevatür [[2]]
3. ↑ Osmanlıca-Türkçe Ansiklopedik Büyük Lügat, Türdav, İstanbul, 2000, s.997
4. ↑ Muhtasar-ı Seyyid-i Şerif, s. 46; Nüzul-i Mesih Risalesi, Ahmed Mahmud Ünlü, Ekmel Yayıncılık, İstanbul, 1998, s 167.