Tahsin Yücel

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Tahsin Yücel 17 Şubat 1933 ’te Elbistan ’da doğdu. Elbistan Gazi Paşa İlkokulu’nu, Galatasaray Lisesi ’ni (1953) ve İ. Ü. Edebiyat Fakültesi Fransız Dili ve Edebiyatı Bölümü’nü bitirdi (1960). 1961 yılında aynı bölümde asistan oldu. XIX. ve XX. yüzyıl Fransız yazını ve göstergebilim alanlarında uzmanlaştı. 1978’de profesör oldu. İÜEF’deki öğretim üyeliği görevinden 2000 yılında emekliye ayrıldı. Yurtiçi ve yurtdışında ses getiren yazınsal incelemelerinin yanı sıra, yazın adamı kimliğiyle de tanındı; roman, öykü, anlatı ve denemeler yazdı, birçok çeviri yaptı. Öyküleri İsveççe, Fransızca gibi yabancı dillere çevrildi. Tahsin Yücel’e Haney Yaşamalı için 1956 Sait Faik Hikâye Armağanı, Düşlerin Ölümü için 1959 TDK Öykü Ödülü, Peygamberin On Beş Günü için 1993 Orhan Kemal Roman Ödülü, Komşular için 1999 Dünya Kitap Yılın Kitabı Ödülü, Söylemlerin içinden için 1999 Sedat Simavi Edebiyat Ödülü, Yalan 2003 Yunus Nadi Ödülü çevirileri için de 1984 Azra Erhat Çeviri Yazını Üstün Hizmet Ödülü verildi.

Konu başlıkları

1 Başlıca eserleri

[değiştir] Başlıca eserleri

[değiştir] Araştırma

L’Imaginaire de Bernanos, 1969; Figures et messages dans la Comédie Humaine, Maison Mame, Tours, 1972 (İnsanlık Güldürüsü’nde yüzler ve bildiriler, YKY, 1997)
Anlatı yerlemleri, 1979 (YKY, 1993)
Eleştirinin ABC’si, 1991
Dil devrimi ve sonuçları, 1982
Yapısalcılık, 1982 (YKY, 1999)