Ziemia Wilkesa
Z Wikipedii
Ziemia Wilkesa (ang. Wilkes Land) - obszar we wschodniej Antarktydzie nad Oceanem Indyjskim, położony między Ziemią Adeli a Wybrzeżem Królowej Marii. Prawa do tego terytorium rości sobie Australia, uznając go za część Australijskiego Terytorium Antarktycznego. Roszczenia te są zawieszone zgodnie z Traktatem Antarktycznym.
Ziemia Wilkesa stanowi wycinek lądu położony między przylądkami Cape Hordern - 100°31' E i Pourquoi Pas Point - 136°11' E, ciągnący się aż do bieguna południowego. Obejmuje obszar około 2,6 mln km², głównie lądolód o wysokości 1500-2000 m n.p.m.
Ziemia Wilkesa dzieli się na następujące obszary:
- Wybrzeże Knoxa - od 100°31' E do 109°16' E
- Wybrzeże Budda - od 109°16' E do 115°33' E
- Wybrzeże Sabrina - od 115°33' E do 122°05' E
- Wybrzeże Banzare - od 122°05' E do 130°10' E
- Wybrzeże Clarie - od 130°10' E do 136°11' E
Na Ziemi Wilkesa znajdują się dwie stacje naukowo-badawcze: australijska Casey oraz polska Dobrowolski (okresowa).
Nazwa Ziemi Wilkesa pochodzi od nazwiska amerykańskiego odkrywcy i kapitana marynarki Stanów Zjednoczonych Charlesa Wilkesa, który dowodził amerykańską wyprawą badawczą na południowym Pacyfiku w latach 1838-1842. Odkrył on nazwane jego imieniem wybrzeże o długości około 2400 km, co było kolejnym dowodem na to, że Antarktyda jest kontynentem.
