Zdolność rozdzielcza
Z Wikipedii
Zdolność rozdzielcza - w optyce przydatność określonego przyrządu optycznego do obserwacji obiektów o określonej odległości kątowej. Im większa jest zdolność rozdzielcza tym bliższe sobie punkty są obserwowane jako odrębne, a nie jako pojedyncza plama. Jednym z kryteriów określania zdolności rozdzielczej jest kryterium Rayleigha.
![R=\frac{\lambda}{\Delta\lambda}](../../../math/2/2/b/22b879f5ff36f4f98241df69e55b6703.png)
Zdolność rozdzielcza wiąże się ze zjawiskiem dyfrakcji (załamania fali). Od zdolności rozdzielczej zależy rozdzielczość danego urządzenia (monitora, skanera czy drukarki). Ułamek w wyżej podanym wzorze jest wartością kąta pod jakim obesrwujemy dany obiekt.
Dla siatki dyfrakcyjnej otrzymujemy wzór:
![R=\frac{\lambda}{\Delta\lambda}=mN=m\frac{s}{d}](../../../math/0/2/0/02000118880b0971aea164c212afcba3.png)
- gdzie:
- λ - długość fali
- m - rząd dyfrakcji (numer prążka/plamki)
- N - liczba szczelin siatki dyfrakcyjnej
- d - stała siatki dyfrakcyjnej
- s - szerokość czynna siatki
Czynnikiem ograniczającym zdolność rozdzielczą nawet doskonałych przyrządów optycznych są głównie efekty dyfrakcyjne (dyfrakcja), które powodują rozmycie obrazu punktu (plamka Airy'ego).