Zawadka Morochowska

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).


Zawadka Morochowska
Województwo	podkarpackie
Powiat	sanocki
Gmina	Zagórz
Położenie	49° 27' 59'' N 22° 11' 03'' E
Strefa numeracyjna (do 2005)	13
Tablice rejestracyjne	RSA

Zawadka Morochowska – nieistniejąca wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie sanockim, w gminie Komańcza, graniczy z Morochowem.

[edytuj] Historia

Pierwsza wzmianka o wsi pochodzi z roku 1567, lokowana jako jedna z ostatnich na prawie wołoskim. Między rokiem 1340 a 1772 Ziemia sanocka, woj. ruskie. Do 1914 starostwo powiatowe w Sanoku, gmina Bukowsko. Na starych mapach widnieje również jako Zawadka Bukowska (1878). Znajdował się tu również dwór, należący do właściciela wsi Morochów, Antoniego Listowieckiego. W 1879 r. wieś liczyła 164 osoby a w roku 1898 204 osoby oraz 34 domy, pow. wsi wynosiła 2,17 km². We wsi funkcjonowała szkoła, cerkiew greckokatolicka (zbudowana w 1870 r.), karczma i agencja pocztowa. Ze względu na marną i kamienistą ziemię wieś była bardzo biedna a jej mieszkańcy dość licznie emigrowali za pracą do Ameryki. Ci ktorzy pozostali dorabiali sprzedażą wyrobów z drewna (łyżki, cebrzyki). Do 1939 wieś leżała w gminie Szczawne (powiat sanocki) i graniczyła z Morochowem, Niebieszczanami, Ratnawicą i Wysoczanami. Wieś zamieszkana była głównie przez społeczność łemkowską. W kresie okupacji niemieckiej mieszkańcy wsi mieli być wrogo nastawieni do Polaków, istniał nawet zakaz wydany dla Polaków, którzy nie mogli zbliżać się do zabudowań na odległość 100 m (z notatki Zarządu Gminy do Starostwa sanockiego). Prowadził tędy szlak kurierski na Słowację i Węgry. W lipcu 1944 wieś została prawie doszczętnie spalona przez oddziały niemieckie. Jesienią 1944, żaden z mieszkańców wsi nie zgłosił się do poboru organizowanego do Wojska Polskiego. Pewna część mieszkańców należała do UPA. Wg. raportów zwiadu WP w Zawadce Morochowskiej miał znajdować się sztab kurenia Wasyla Mizernego „Rena", liczącego ośmiuset ludzi. Na terenie wsi doszło również w tym czasie do kilku potyczek WP z bojówkami UPA w trakcie których śmierć ponieśli żołnierze polscy. W roku 1946 w "odwecie" za wspieranie bojówek UPA, wieś została trzykrotnie spacyfikowana, w trakcie akcji zginęło ponad 50 mieszkańców wsi. Pozostała część ludności ukraińskiej została na mocy porozumienia polsko-ukraińskiego przesiedlona na Ukrainę, natomiast nieliczni w trakcie Akcji Wisła zostali wysiedleni na tzw. Ziemie Odzyskane. W latach 1975-1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa krośnieńskiego.