Zastosowanie i ocena pereł

Z Wikipedii

Zastosowanie i ocena pereł

Perły należą do najwartościowszych kamieni szlachetnych; nie wymagają żadnej obróbki, w stanie naturalnym wykazują pełny połysk, pożądany orient.

Spis treści 1 Zastosowanie 2 Ocena 3 Zobacz też 4 Bibliografia

[edytuj] Zastosowanie

70% pereł nawleka się na sznurki i nosi jako łańcuchy. Zwykle ich długość wynosi 40 cm – tzw. „kołnierz”, zaś łańcuchy dwukrotnie dłuższe noszą nazwę „opera”. Łańcuch pereł o jednakowej wielkości określa się mianem „garnituru”. Jeśli perły od największej pośrodku zmniejszają się ku końcom łańcucha, jest to „naszyjnik” lub „podziałka”.

• Wyboru pereł na garnitury lub naszyjniki dokonuje się gołym okiem.
• Otwory wierci się w miejscu wadliwym lub mniej ładnym, usuwając jednocześnie niedoskonałość perły. Średnica otworu powinna wynosić 0,3 mm. Pereł niebieskich nie należy wiercić (skłonność do zmiany barwy).
• Perły plamiste lub uszkodzone można „obrać”, czyli pozbawić warstwy powierzchniowej. Odzyskują wówczas swą pierwotną urodę.
• Bardzo wadliwe miejsca wycina się. Reszta perły w kształcie półkuli lub 3/4 zostaje sprzedana – nadaje się na kolczyki i broszki.

Pierwsze wzmianki o perłach znajdują się u Teofrasta – greckiego autora rozprawy „O kamieniach”. W celach zdobniczych używano pereł w starożytnym Egipcie i Grecji, a później na znacznie większą skalę w Rzymie, gdzie za piękne perły płacono bardzo wysokie ceny. Sznury kosztownych pereł otrzymywali zdobywcy wyścigów. W perłach kochał się Wschód, zwłaszcza Indie i Persja. Wspaniałe perły używane do zdobienia uroczystych strojów, znajdowały się w skarbcach indyjskich maharadżów. W perskim skarbcu koronnym znajdują się liczne ozdoby z pereł; m.in. korona szacha perskiego. Przewożone do Europy ze Wschodu perły znalazły zastosowanie w zdobnictwie szat kościelnych oraz strojów kobiecych. Najstarsza córka Kazimierza Wielkiego miała suknię ślubną wyszytą perłami. Wielkie ilości pereł znajdowały się w posiadaniu polskich magnatów. Sznury pereł liczono nieraz na łokcie. Perłami przyozdabia się broszki, wisiorki, szpile, pierścienie. Perły są cenna biżuterią

[edytuj] Ocena

Wartość pereł jest zawsze funkcją ich barwy podstawowej, połysku, przeświecalności, kształtu, charakteru powierzchni, wielkości (masy). W przypadku jednoczesnego stosowania kilku lub kilkunastu pereł (naszyjniki), istotnym dla oceny wartości staje się stopień wzajemnego dopasowania okazów.

• kształt kulisty jest najbardziej ceniony.
• perły różowe są najbardziej cenione w Europie i USA przez damy o jasnej karnacji. Ciemnowłose panie z krajów południowych preferują perły kremowe.
• najwyższą cenę uzyskują perły różowe, później kremowe, białe i czarne na dalszych miejscach brunatne i inne.
• na podstawie barwy i połysku znawca może określić pochodzenie pereł.
• ciężar pereł podaje się w granach. (1 gran = 0.05g = 0,25 karata), tylko bardzo małe perły mierzy się w karatach.
• oceny wartości pereł dokonuje się stosując odpowiednie przeliczenia; dokonują tego specjaliści.
• zależność ceny od masy jest ujęta regułą Taverniera – cena wzrasta z kwadratem masy wyrażonej w granach.
• szczególnie duże i piękne perły nie podlegają regule szacunkowej (osiagają na rynkach nieraz bardzo wysokie ceny).
• jednakowe perły w naszyjniku maja wartość znacznie wyższą.
• perły ze sztucznej hodowli są oceniane niżej , a jeszcze niżej od nich perły japońskie.

[edytuj] Zobacz też

• perła, perły hodowlane, macica perłowa, perły słodkowodne, Pielęgnacja pereł, Odróżnianie pereł od ich imitacji, Odróżnianie pereł naturalnych od hodowlanych, imitacje kamieni.

[edytuj] Bibliografia

• K. Maślankiewicz – Kamienie szlachetne – Wyd. Geologiczne - 1982r.
• N.Sobczak – Mała encyklopedia kamieni szlachetnych i ozdobnych – Wyd. Alfa - 1986r.
• W.Schuman – Kamienie szlachetne i ozdobne – Wyd. „Alma –Press” - 2004r.