Zamek krzyżacki w Toruniu
Z Wikipedii
Zamek krzyżacki w Toruniu, jeden z najwcześniejszych zamków krzyżackich na ziemi chełmińskiej, zbudowany na planie podkowy, prezentuje wcześniejszą formę rozwoju zamków krzyżackich, jeszcze przed ustaleniem się typowego zamku konwentualnego w postaci regularnego czworoboku. Budowę zaczęto w latach 50. XIII w., ukończono w drugiej ćwierci XIV w. W roku 1454 zamek został wzięty szturmem przez mieszczan toruńskich, a następnie prawie całkowicie zburzony. Wydarzenia te zapoczątkowały wojnę trzynastoletnią. W okresie nowożytnym teren zamkowy był wykorzystywany jako bastion oraz wysypisko śmieci. Dopiero w 1966 roku ruiny zamku uporządkowano, odsładniając zachowane do wysokości ok. 1,5 m mury parteru. Odnalezione wtedy detale architektoniczne (maswerki, zwroniki) znalazły się w podziemiach zamku oraz w zbiorach Muzuem Okręgowego w Toruniu. Z budynków zamku głównego do dzisiaj zachowała się wieża ustępowa (gdanisko) wraz z prowadzącym do niej gankiem, fosa, dolne partie murów parteru i ośmiobocznej wieży i piwnice. Na terenie przedzamcza zachowały się budynki związane z zamkiem - dawny szpital (częściowo zburzony w końcu XIX w.) i młyn górny, a także znaczne odcinki murów przedzamcza z kilkoma bramami (w tym m.in. Młyńską i Menniczą).
