Wzgórze Mickiewicza

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

**Wzgórze Mickiewicza**
Dzielnica Gdańska

Data przyłączenia do Gdańska	5 października 1954
Powierzchnia	0,6 km²
Populacja (2004) - liczba ludności - gęstość	2 561 4 278/km²

Wzgórze Mickiewicza - dzielnica mieszkaniowa Gdańska położona pomiędzy Siedlcami i dzielnicą Chełm i Gdańsk Południe.

Wzgórze Mickiewicza, zwane również osiedlem Pana Tadeusza - duży kompleks domków jednorodzinnych, położony na północnej stronie trasy W-Z. Leży w sąsiedztwie największej gdańskiej nekropolii - Cmentarza Łostowickiego. Ulice mają nazwy zaczerpnięte z utworów Adama Mickiewicza oraz postaci z jego życia.

Osiedle obejmuje 800 domków jednorodzinnych w zabudowie wolno stojącej, bliźniaczej lub szeregowej.

[edytuj] Historia

Osiedle powstało na początku lat 80. XX wieku na terenie ogródków działkowych, łąk oraz sadów. Osiedle się rozbudowywało, ograniczone od południa budującą się trasą W-Z, od północy skarpą, która oddziela osiedle od Siedlec, a od zachodu ulicą Łostowicką i terenem cmentarza. Od wschodu pozostało jeszcze kilka ogródków działkowych.

Na skraju osiedla stoi zdewastowany pomnik Adama Mickiewicza, od którego imienia osiedle wzięło nazwę.

[edytuj] Komunikacja i dojazd

Istnieją dwie drogi dojazdowe do osiedla - od wschodu: ulicą Łostowicką i dalej ulicą Wojskiego lub ulicą Pana Tadeusza; od zachodu - ulicami Malczewskiego i Pobiedzisko. Od strony trasy W-Z nie ma wjazdu na osiedle, z powodu istnienia wału i ściany dźwiękoszczelnej. Prowadzą tu tylko dwie kładki dla pieszych, zbudowane pod koniec lat 90. XX wieku.