Wratysław II
Z Wikipedii
Wratysław II (ur. po 1032, zm. 14 stycznia 1092), książę Czech od 1061, pierwszy król czeski od 1085, tytularny król Polski 1085-1092.
Był synem Brzetysława I i Judyty ze Schweinfurtu. Wratysław został księciem Czech w 1061 roku, po śmierci swojego brata Spitygniewa II. Osiągnął znaczącą pozycję 9 czerwca 1075 roku, kiedy pomógł Henrykowi IV, cesarzowi niemieckiemu stłumić powstanie w Saksonii. Otrzymał wtedy Miśnię, został jednak zmuszony do wycofania się z niej przez Egberta II, Margrabiego miśnieńskiego. Jako lojalny sojusznik cesarza, stawił się z armią podczas wyprawy włoskiej Henryka IV w 1081 roku. W dowód zasług 15 czerwca 1085 roku został koronowany na króla Czech. Niestety, tytuł ten nie był dziedziczny. Cesarz dodatkowo ponownie przyznał mu we władanie Miśnię, z której po raz drugi został wyparty przez Egberta II. Po jego śmierci władzę przejął jego brat Konrad I, książę czeski.
W 1056 poślubił Adelajdę, córkę Andrzeja I, króla Węgier. Owdowiał w 1062 roku. Pod koniec 1062 roku poślubił księżniczkę polską Świętosławę Swatawę, córkę Kazimierza Odnowiciela.
[edytuj] Zobacz też
| Poprzednik Spitygniew II |
 |
Książę i król Czech 1061-1085-1092 |
|
Następca Konrad I |
