Wędka

Z Wikipedii

Wędka - służy do połowu ryb; składa się z wędziska, do którego przymocowana jest linka, na której końcu znajduje się haczyk lub przynęta.

Historia wędki zaczyna się w Chinach - tam po raz pierwszy zaczęto używać kija o długości około 1.5 metra z zawiązaną na końcu nitką, na której był haczyk z przynętą. Chińczycy jednak nie byli pierwszymi ludźmi, którzy łowili ryby. Przed nimi byli Hawajczycy, którzy przywiązywali do swoich łodzi długie linki z hakami i przynętą.

[edytuj] Rodzaje wędek i ich zastosowanie

• Wędka zwykła - najczęściej zbudowana jest z tworzywa sztucznego zwanego włóknem szklanym, są to wędki do długości 4 metrów (dłuższe to odległościówki). Każda posiada: przelotki, szczytówkę, rączkę oraz miejsce na kołowrotek. Taką wędką najczęściej łowi się na jeziorach, rzekach, stawach, zalewach, nad morzem. Wędki zwykłe służą do łapania na spławik i z gruntu. Składa się ją i rozkłada teleskopowo, czyli wędka złożona jest z rurek, które wchodzą jedna w drugą, a po wysunięciu się blokują gdyż są na końcach grubsze. Na samej górze wędki, jak i na początku każdej rurki, znajduje się przelotka. Przez przelotki przeprowadza się żyłkę. Żyłka nawijana jest na kołowrotek umieszczony i przykręcony na dole wędki.

• Wędka spinnigowa - zbudowana jest z kompozytu (najczęściej włókna szklanego lub węglowego) i ma długość od 1,5 do 2.5 metra. Służy do łowienia z lądu i z łódki. Przeznaczone do połowu ryb drapieżnych. Zbudowane podobnie jak wędki zwykłe, ale krótsze. Najczęściej mają kołowrotek małej lub średniej wielkości. Używa się ich do łowienia w rzekach, jeziorach, stawach, zalewach i morzach.

• Wędka podlodowa - służy do łowienia z lodu. W pokrywie lodowej wierci się dziurę wiertłem. Wędki takiego typu najczęściej są bardzo małe i krótkie. Można na nie łapać na spławiczek lub na kiwaczek (jest to bardzo delikatny i cieniutki pręcik z włókna szklanego). Umieszczany jest na końcu wędki i przewlekana jest przez niego żyłka. Gdy ryba ciągnie żyłkę, kiwaczek ugina się (tak rozpoznawane są brania). Wędki podlodowe są najczęstszym produktem i wymysłem samych wędkarzy. Do takiej wędki używane są bardzo małe kołowrotki z łożyskami albo malutkie plastikowe kołowrotki z bardzo prostym mechanizmem hamulca. Są również wędki podlodowe, ale na blaszkę.

• Odległościówka - zbudowana jest z włókna szklanego, ale nie składa się jej teleskopowo, lecz częściowo, np. po odcinku 1.5 metrowym. Odległościówki najczęściej mają małe przelotki i długość powyżej 4 metrów. Posiadają kołowrotek łożyskowy i łowi się na nie, najczęściej na spławik, białą rybę. Można również łowić taką wędką z gruntu. Jest to bardzo delikatna wędka, najczęściej używa się do niej lekkiego zestawu.

• Wędka muchowa (muchówka) - zbudowana najczęściej z włókna węglowego. Służy do połowu metodą sztucznej muchy. W zestawie muchowym używa się specjalnych kołowrotków o szpuli ruchomej i grubych linek muchowych, które pozwalają podać lekką przynęte na żądaną odległość. Na końcu krótkiego żyłkowego przyponu zamocowana jest mucha, która imituje owada w różnym stadium jego rozwoju. Wędkarstwo muchowe jest bardzo widowiskowe i wymaga szczególnych umiejętności obserwacyjnych i zręcznościowych. Najczęstszymi rybami, które łowi się na muchę są pstrąg i lipień.