Traktat w Fort Laramie (1868)
Z Wikipedii
Drugi Traktat w Fort Laramie był porozumieniem między Stanami Zjednoczonymi a narodem Dakotów (szczególnie z plemienia Lakota) podpisanym w 1868 roku w Fort Laramie, gwarantującym Dakotom własność Gór Czarnych oraz prawo do polowań w Dakocie Południowej, Wyomingu oraz Montanie. Kraj rzeki Powder miał być na stałe zamknięty dla białych.
Traktat zawierał artykuły zmierzające do "zachowania cywilizacji" Lakotów; mowa była także o finansowych zachętach dla nich, aby zaczęli uprawiać ziemię i stali się konkurencyjni dla białych. Traktat zawierał także warunek, aby dzieci Dakotów miały zapewnioną "angielską edukację" w "budynku misji" ("mission building"). W tym celu, rząd USA zapewniał w traktacie, że w rezerwacie zamieszkają biali nauczyciele, kowale, młynarz, farmer, stolarz, inżynier i agent rządowy.
Powtarzające się pogwałcenia traktatu ze strony amerykańskich wojsk i poszukiwaczy złota doprowadziły do wybuchu Wojny o Góry Czarne.
