Tol Eressëa
Z Wikipedii
Tol Eressea fikcyjna wyspa ze stworzonej przez J.R.R. Tolkiena mitologii Śródziemia. Stworzona przez Ulmo, do transportu elfów do Amanu. Wtedy to jej część oderwała się tworząc wyspę Balar.
Pochodzą z niej drzewa mallorny. Nazwa może być tłumaczona jako Samotna Wyspa. Jej położenie ma wiele różnych wersji, lecz przyjmuje się jakoby znajdowała sie na środku Belegaeru, pomiędzy kontynentami. Zamieszkała przez Teleri, zanim zamieszkali w Alqualonde. Z końcem Pierwszej Ery zamieszkali tam też Eldarowie wraz z niektórymi Teleri, którzy nigdy jej nie opuścili.
Elfowie z Tol Eressei utrzymywali przez wiele wieków kontakty z Numenoryjczykami. To im zawdzięczali owi ludzie 7 Palantirów i Białe Drzewo. Elfowie przestali odwiedzać Numenor na skutek sprzeciwu ludzi go zamieszkujących przeciwko woli Valarów.
W najwcześniejszych wersjach opowieści Tolkiena wyspa została odwiedzona przez Ælfwine (lub Eriol), Anglika ze Średniowiecza.
