Tadeusz Słobodzianek
Z Wikipedii
Więcej informacji co należy poprawić, być może znajdziesz na odpowiedniej stronie. W pracy nad artykułem należy korzystać z zaleceń edycyjnych. Po naprawieniu wszystkich błędów można usunąć tę wiadomość.
Możesz także przejrzeć pełną listę stron wymagających dopracowania.
Tadeusz Słobodzianek (ur. 26 kwietnia 1955 w Jenisiejsku na Syberii) - polski dramaturg, reżyser, krytyk teatralny. Studiował teatrologię na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. W latach 1978-1981 pisał recenzje teatralne pod pseudonimem Jan Koniecpolski, najpierw w „Studencie”, a następnie w „Polityce”. W 1980 roku debiutował jako dramaturg sztuką dla dzieci p.t. .„Baśń jesienna” w reż. Rudolfa Zioły w Teatrze im. W. Bogusławskiego w Kaliszu, zaś jako reżyser przedstawieniem „Osmędeusze” Mirona Białoszewskiego w Białostockim Teatrze Lalek. Jako kierownik literacki, reżyser i dramaturg współpracował z teatrami w Warszawie, Krakowie, Łodzi, Poznaniu, Gdańsku, Kaliszu i Białymstoku; w 1991 roku był współzałożycielem teatru Wierszalin.
Jest autorem m.in. dramatów: „Car Mikołaj” (1985), „Obywatel Pekosiewicz” (1986), „Turlajgroszek” (1990), „Prorok Ilja” (1992), „Merlin. Inna historia” (1992), „Kowal Malambo” (1992), „Sen pluskwy” (2001), które w teatrze zrealizowali m.in. Kazimierz Dejmek, Maciej Prus, Mikołaj Grabowski, Ondrej Spisak, Piotr Tomaszuk i Andrej Woron. Laureat wielu nagród i wyróżnień, m.in. Paszportu „Polityki” (1993), Nagrody im. Stanisława Piętaka (1993), Nagrody Fundacji im. Kościelskich w Genewie (1994). Jego sztuki uzyskały dwukrotnie Fringe Firste na Międzynarodowym Festiwalu Teatralnym w Edynburgu, trzykrotnie zdobyły Grand Prix w konkursie na wystawienie sztuki współczesnej Ministerstwa Kultury i czterokrotnie były pokazywane na Warszawskich Spotkaniach Teatralnych. Wykłada „Sztukę dialogu” w Laboratorium Reportażu na Wydziale Dziennikarstwa Uniwersytetu Warszawskiego i kieruje Laboratorium Dramatu TAT (Towarzystwo Autorów Teatralnych), którego jest prezesem. Mieszka w Warszawie.