Sinologia
Z Wikipedii
Sinologia (a. chinoznawstwo; nazwa wywodzi się od łacińskiej nazwy Chin - Sina) jest to dziedzina naukowa zajmująca się wszystkim, co dotyczy Chin: językami chińskimi, kulturą, historią, systemami religijnymi i filozoficznymi (jak np. buddyzm, konfucjanizm, czy taoizm) , literaturą, a także gospodarką itd. Za europejskiego pioniera sinologii można uznać Marco Polo, a za pioniera polskiego - jezuitę o. Michała Boyma. Początki sinologii jako dziedziny naukowej datują się od czasów Matteo Ricciego, dzięki któremu jezuici założyli misję na cesarskim dworze Mingów w Pekinie. To wtedy powstały pierwsze szczegółowe, choć nie zawsze zgodne z prawdą, relacje nt. chińskiego języka, medycyny, obyczajów itd. To wtedy również utarła się zlatynizowana pisownia niektórych chińskich nazw i nazwisk, np. Konfucjusz (łac. confucius od chińs. Kongfuzi). Badaniem tych pionierskich czasów sinologii zajmuje się dziedzina zwana sinolatynistyką.
[edytuj] Znani polscy sinolodzy
- Mikołaj Smogulecki (1610-1656)
- Michał Boym (1612-1659)
- Ksawery Burski
- Janusz Chmielewski
- Maciej Gaca
- Jerzy Sie-Grabowski
- Zdzisław Góralczyk
- Jan Jaworski
- Witold Jabłoński
- Irena Kałużyńska
- Lidia Kasarełło
- Mieczysław Jerzy Künstler
- Izabela Łabędzka
- Małgorzata Religa
- Zbigniew Słupski
- Olgierd Wojtasiewicz
