Serycyt

Z Wikipedii

Serycyt to minerał należący do grupy mik.
Minerał należy do grupy minerałów bardzo pospolitych i szeroko rozpowszechnionych.

Spis treści 1 Właściwości: 2 Występowanie: 3 Zastosowanie: 3.1 Zobacz też:

[edytuj] Właściwości:

• Opisany jest wzorem chemicznym KAl₂(OH, F)₂AlSi₃O₁₀.
• Układ krystalograficzny - jednoskośny
  
• Twardość w skali Mohsa - 2 - 2,5
  
• Łupliwość - doskonała
  
• Rysa - biała
  
• Przełam - blaszkowy o zarysie heksagonalnym
  
• Gęstość - 2,8 - 2,9 g/cm³
  
• Barwa - bezbarwny, niekiedy biały, żółtawy, szary lub brunatny
  
• Połysk – perłowy

W warunkach podwyższonych ciśnień i temperatury przekrystalizowuje w muskowit lub paragonit.
Są to zbite lub drobnołuseczkowate skupienia jasnej miki powstałe w niskich temperaturach wskutek przeobrażenia innych minerałów glinokrzemianowych np. skaleni (serycytyzacja). Skład chemiczny podobny do paragonitu lub muskowit. Zwykle jednak zawiera więcej SiO₂, a mniejszą alkaliów na rzecz H₂O. Niekiedy składem jest zbliżony do hydromik, zwłaszcza do illitu.

[edytuj] Występowanie:

Rozpowszechniony wśród skał plutonicznych. Składnik skał metamorficznych, np. łupków serycytowych lub serycytowo –chlorytowych, fyllitów. Podobnie jak muskowit. Często pojawia się jako produkt wietrzenia skaleni.

Miejsca występowania: W Polsce rozpowszechniony i eksploatowany na Dolnym Śląsku.

[edytuj] Zastosowanie:

• bywa interesujący dla niektórych kolekcjonerów.
• łupki serycytowe i serycytowo –chlorytowe stanowią surowce do produkcji posypki do papy.

[edytuj] Zobacz też:

muskowit