S/PDIF

Z Wikipedii

S/PDIF (ang. SONY/Philips Digital Interface Format) – standard przesyłania plików dźwiękowych rozwijany przy współpracy firm SONY i Philips. Pozwala na przesyłanie między dwoma urządzeniami dźwięku zapisanego cyfrowo bez potrzeby konwertowania go do postaci analogowej. Dzięki temu nie powstają zniekształcenia dźwięku (powstawały w trakcie przetwarzania sygnału cyfrowego do postaci analogowej, w trakcie przetwarzania sygnału z powrotem do postaci cyfrowej po przesłaniu oraz w trakcie samej transmisji).

Standard dotąd najczęściej spotykany w urządzeniach DAT (ang. Digital Audio Tape) oraz cyfrowych procesorach dźwięku, obecnie popularny również w lepszych kartach muzycznych i satelitarnych tunerach cyfrowych dla komputerów domowych i przenośnych.

Typowym wyjściem/wejściem dla sygnału S/PDIF jest RCA, który umożliwia połączenie tylko na krótkie odległości w warunkach domowych. Popularne staje się optyczne złącze RCA S/PDIF, zapewniające szybsze i wygodniejsze przesyłanie dźwięku w zapisie cyfrowym. Najczęściej stosowanym złączem do komunikacji cyfrowej przez światłowód jest złącze TOS-Link (stosowane również w połączeniach standardu ADAT)