Rynek Starego Miasta w Warszawie
Z Wikipedii
 |
|
|
Rynek Starego Miasta – to prostokątny plac o wymiarach 90 na 73 m. na warszawskim Starym Mieście. Z każdego rogu rynku wychodzą po dwie prostopadłe do siebie ulice, w sumie osiem. Ukształtował się na przełomie XIII i XIV w. przy lokacji miasta. Do XVIII wieku najważniejszy plac miasta, na którym koncentrowało się życie Warszawy. Stanowił tło ważnych wydarzeń historycznych, wystąpień politycznych, manifestów i publicznych egzekucji, zgodnie ze swoją nazwą służył również celom handlowym. Od XV na środku placu znajdował się murowany ratusz otoczony kramami. Po północnej stronie stał pręgierz i klatka, w której eksponowano złoczyńców ku uciesze i przestrodze mieszkańców.
Ratusz rozebrano w 1817. W 1855, kiedy w Warszawie zainstalowano wodociągi miejskie pośrodku rynku ulokowano wodotrysk z pomnikiem Syrenki dłuta Konstantego Hegla. W tym samym roku także przy Kolumnie Zygmunta pojawił się wodotrysk.
Po I wojnie światowej tradycyjne nazwy poszczególnych stron rynku zostały zatwierdzone oficjalnie. Są to:
- strona Barssa (wschód, dawniej zwana Wschodową albo Prawą)
- strona Kołłątaja (zachód, dawniej zwana Lewą)
- strona Dekerta (północ, dawniej zwana Miejską)
- strona Zakrzewskiego (południe, dawniej zwana Zamkową albo Czwartą).
Podczas powstania warszawskiego okoliczne kamienice zostały zrównane z ziemią. W latach 1949-1953 pieczołowicie je zrekonstruowano. Obecnie rynek jest zamknięty dla ruchu kołowego (z wyjątkiem aut mających specjalne zezwolenia) i stanowi miejsce niedzielnych spacerów i wycieczek, a także okolicznościowych imprez i koncertów. Kamienice przy rynku przeznaczono na placówki muzealne, kulturalne, luksusowe sklepy, stylowe kawiarnie i restauracje.
Najważniejsze obiekty na rynku:
- dom nr 27 (słynna winiarnia Fukiera)
- dom nr 31 (kamienica Wójtowska)
- pomnik syrenki warszawskiej
Link zewnętrzny: Rynek Starego Miasta na zdjęciu satelitarnym.
Współrzędne geograficzne: (52°14′57″ - 52°15′00″) N, (21°00′40″ - 21°00′45″) E
