Roman Paszko

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Roman Paszko pułkownik
ur. 15 IX 1935 w Lipsku

Kariera:
kmndt Wojskowej Komendy Uzupełnień Gdańsk 2
• kmndt Wojskowej Komendy Uzupełnień w Gdyni • zastępca dowódcy 7 Dywizji Desantowej • szef Sztabu 4 Pułku Desantowego • zastępca dowódcy 34 Pułku Desantowego
Odznaczenia:
Order Odrodzenia Polski
Krzyż Zasługi
Medal Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny
Medal Za Zasługi dla Obronności Kraju

płk Roman Paszko s. Antoniego (ur. 15 września 1935 w Lipsku, gmina Zamość) - polski oficer

Absolwent Oficerskiej Szkoły Korpusu Bezpieczeństwa Wewnętrznego w Legnicy z 1958 oraz Akademi Sztabu Generalnego z 1973.

Odznaczony krzyżem kawalerskim „Orderu Odrodzenia Polski” oraz złotym „Krzyż Zasługi”.

Powołany do służby wojskowej w 1955 przez Wojskową Komendę Rejonową w Zamościu.

Po ukończeni szkoły oficerskiej został wyznaczony na stanowisko dowódca plutonu w batalionie piechoty 13. Pułku Korpusu Bezpieczeństwa Wewnętrznego, przechodząc kolejno poprzez stanowiska oficera operacyjnego i rozpoznania Pułku w 1970 roku zdał egzamin do Akademii Sztabu Generalnego w Rembertowie.

Po ukończeniu Akademi Sztaby Generalnego został skierowany do 34. Pułku Desantowego w Słupsku i wyznaczony na stanowisko zastępcy dowódcy ds. liniowych. W 1973 został wyznaczony na stanowisko Szefa Sztabu w 4. Pułku Desantowym w Lęborku.

W 1974 został wyznaczony na stanowisko w Sztabie 7. Łużyckiej Dywizji Desantowej w wydziale operacyjnym.

Służbę w 7. Łużyckiej Dywizji Desantowej w Gdańsku pełnił zajmując stanowiska Szefa Sztabu, a następnie Zastępcy Dowódcy Dywizji ds. liniowych. W szeregach Dywizji uznawany za oficera o dużej wiedzy fachowej, doskonałego szkoleniowca i osobę która przyczyniła się do wielu jej sukcesów.

W 1986 roku na podstawie Rozkazu Ministra Obrony Narodowej nr 0107 z dnia 5 sierpnia 1986 został wyznaczony na stanowisko Komendanta Wojskowej Komendy Uzupełnień w Gdyni.

W 1991 został wyznaczony na stanowisko Komendanta Wojskowej Komendy Uzupełnień Gdańsk 2, które zajmował do 13 października 1995.

Przeniesiony do rezerwy 13 października 1995 na podstawie decyzji Ministra Obrony Narodowej Nr PF-97 z 31 lipca 1995.

[edytuj] Awanse

[edytuj] Wykształcenie

10 listopada 1955 – 14 października 1958 – Oficerska Szkoła Korpusu Bezpieczeństwa Wewnętrznego w Legnicy
3 stycznia 1968 – 22 czerwca 1968 – kurs doskonalący oficerów przy Wyższej Szkole Oficerskiej Wojsk Pancernych w Poznaniu – szczebel dowódców
1 października 1970 – 27 lipca 1973 – Akademia Sztabu Generalnego im. Gen. Karola Świerczewskiego w Rembertowie
24 września 1985 – 21 grudnia 1985 – kurs doskonalący oficerów administracji – komendantów wojskowych komend uzupełnień

[edytuj] Stanowiska

15 października 1958 – 15 stycznia 1959 – dowódca - 2. pluton piechoty - 1. batalion piechoty - 13. Pułk Korpusu Bezpieczeństwa Wewnętrznego
16 stycznia 1959 – 31 grudnia 1963 – dowódca - 3. pluton piechoty - 1. batalion piechoty - 13. Pułk Korpusu Bezpieczeństwa Wewnętrznego
1 stycznia 1964 – 30 kwietnia 1967 – dowódca - 1. pluton PSP - 13. Pułk Korpusu Bezpieczeństwa Wewnętrznego
1 maja 1967 – 9 lipca 1970 – starszy pomocnik szefa sztabu ds. operacyjnych - 13. Pułk Korpusu Bezpieczeństwa Wewnętrznego
9 lipca 1970 – 30 września 1970 – starszy pomocnik szefa sztabu ds. rozpoznania - 13. Pułk Korpusu Bezpieczeństwa Wewnętrznego
2 września 1973 – 15 listopada 1973 – zastępca dowódcy pułku ds. liniowych - 34. Pułk Desantowy w Słupsku – 7. Łużycka Dywizja Desantowa w Gdańsku
16 listopada 1973 – 7 listopada 1974 – szef Sztabu - zastępca dowódcy pułku - 4. Pułk Desantowy w Lęborku – 7. Łużycka Dywizja Desantowa w Gdańsku
8 listopada 1974 – 28 maja 1975 – starszy pomocnik szefa wydziału - Wydział Operacyjny - 7. Łużycka Dywizja Desantowa w Gdańsku
28 maja 1975 – 3 sierpnia 1975 – p.o. szef wydziału - Wydział Operacyjny - 7. Łużycka Dywizja Desantowa w Gdańsku
4 sierpnia 1975 – 24 lipca 1977 – szef wydziału - zastępca szefa Sztabu - Wydział Operacyjny - 7. Łużycka Dywizja Desantowa w Gdańsku
25 lipca 1977 – 4 czerwca 1978 – p.o. zastępca dowódcy dywizji ds. liniowych - 7. Łużycka Dywizja Desantowa w Gdańsku
5 czerwca 1978 – 13 października 1986 – zastępcy dowódcy dywizji ds. liniowych - 7. Łużycka Dywizja Desantowa w Gdańsku
14 października 1986 – 28 kwietnia 1991 – komendant - Wojskowa Komenda Uzupełnień w Gdyni
28 kwietnia 1991 – 13 października 1995 – komendant - Wojskowa Komenda Uzupełnień w Gdańsku